Chasse patate: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 94.210.18.217 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 82.176.131.189
Rubietje88 (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
De term is afkomstig uit het [[Zesdaagse]]ncircuit waar een ''chasse patate'' voor een [[koppelkoers]] staat waarbij het peloton bewust kiest om niet voluit te rijden, maar een koppelkoers verrijdt tegen snelheden wat lager dan normaal waarbij de overwinning eigenlijk niet van belang is voor het eindklassement.
 
Tot aan de jaren tachtig van de 20e eeuw hadden veel zesdaagsen een middagprogramma als aanvulling op het gebruikelijke avond- en nachtprogramma. Doordat in tegenstelling tot het avondprogramma deze middagprogramma's veeleer door schoolgaande jeugd in plaats van betalende bezoekers werd bezocht, verkozen de renners om voor het publiek in plaats van een echte wedstrijd waarin "rechtdoor" wordt gereden (''tout droit'' - constant zo laag mogelijk in de baan blijvend, om niet meer dan de kortste afstand per baanronde te hoeven rijden), een wedstrijd te verrijden die meer gericht was op makkelijk vermaak dan op puntenwinst. De koppels die op grote achterstand stonden in het algemeen klassement konden wat rondes nemen zonder de top van het klassement voor de eindoverwinning te bedreigen. De ploegen die in staat werden geacht om voor de eindoverwinning te strijden konden hun krachten sparen, doordat ze elkaar met rust lieten en geen rondes op elkaar en de rest van het zesdaagsepeloton trachtten te nemen. De mindere ploegen konden bijgevolg het publiek spektakel bieden door meer dan in de reguliere koppelkoersen te demarreren en een ronde op het peloton te nemen. Het, weinig deskundige, publiek kreeg op die fietsmanier een vermakelijke en ogenschijnlijk dynamische wedstrijd te zien waarin veel koppels veel rondes nemen, zonder dat de wedstrijd van de renners veel krachten vergde.
 
Een ''chasse patate'' staat in de huidige zesdaagsen slecht aangeschreven. Als gevolg van de tegenwoordig relatief korte wedstrijdprogramma's en kortere koppelkoersen — 1 uur koppelkoers per avond in plaats van twee van twee uur — wordt van de renners verwacht dat zij ook elk wedstrijduur voor het avondprogramma "koers" maken met het oog op het eindklassement in plaats van zich te sparen door "patattenjacht" te verkiezen.