David Greene: verschil tussen versies

| nationaliteit = {{WLGB}}

| 1etitel = Welsh kampioen 400  m horden 2006

| extra = Welsh recordhouder 400  m horden

'''David (Dai) Greene''' ([[Llanelli]], [[Wales]], [[11 april]] [[1986]]) is een [[Groot-Brittanië|BritsBritse]] [[atleet]], die bij sommige gelegenheden uitkomt voor Wales. Hij is gespecialiseerd in de [[400 meter horden|400 m horden]]. Op dit onderdeel is hij regerend [[Wereldkampioenschappen atletiek|wereldkampioen]], [[Europese kampioenschappen atletiek|Europees kampioen]] en kampioen van de [[Gemenebestspelen]]. Hij is ook Welsh recordhouder en na [[Kriss Akabusi]] de snelste Brit op de 400 m horden.

De professionele sportcarrière van Greene begint voornamelijkbegon met [[voetbal]]. Op zijn elfde speelde hij bij [[Swansea City FC]]. Hij speelde bij dezelfde club, toen hij op zijn zeventiende of achttiende ook het voetbal gedag zei.<ref>{{en}}[http://daegu2011.iaaf.org/NewsGoldMedalsDetail.aspx?id=62072 Greene voegt wereldtitel toe aan zijn groeiende collectie (daegu.iaaf.org)]</ref> Dit deed hij, omdat hij zijn plezier in het voetbal verloren had en vaak last had van blessures. Het voetbal heeft zijn vaardigheden bij het [[hordelopen]] wel goed gedaan: omdat hij een grote vanfan was van de [[linksvoetig]]e [[Ryan Giggs]], leerde hij zichzelf aan om meer met links te voetballen, wat van pas komt bij het passeren van de hordeshorden.<ref>{{en}}[http://www.telegraph.co.uk/sport/olympics/Team-GB/competitors/8662220/Dai-Greene-Team-GB-London-2012-Olympics.html Profiel David Greene (telegraph.co.uk)]</ref> In zijn voetbaljaren behaalde Greene onder zijn toenmalige coach, Darrell Maynard, al kleine atletieksuccessen,; zo werd hij Welsh U13-kampioen op de 75 m horden. </br> Nadat Greene het voetbal verliethad verlaten, begon zijn atletiekloopbaan internationaal van de grond te komen. Hij verhuisde naar [[Cardiff]], waar hij onder Benke Blomqvist ging trainen.<ref>{{en}}[http://www.olympics30.com/30british-hopefuls/DaiGreene.asp Biografie David Greene (olympics30.com)]</ref> Hij wist zich in 2005 als Welsh juniorenkampioen en Brits vice-juniorenkampioen te plaatsen voor de [[Europese kampioenschappen atletiek voor junioren|Europese juniorenkampioenschappen]]. Daar steeg hij boven zich uit door zijn record van enkele weken oud te verbeteren met ruim een seconde tot 51,14 s, wat hem een zilveren [[medaille]] opleverde.

Onder Blomqvist verbeterde David Greene zich in 2006 sterk. Hij plaatste zich met een tijd onder de 50-secondengrens (49,91 s) voor de [[Europese kampioenschappen atletiek 2006|Europese kampioenschappen in Göteborg]]. Hij werd daar derde in de series, wat niet genoeg was voor een finaleplek. Een jaar later bij de Europese kampioenschappen voor [[U23 (sport)|neo-senioren]] plaatste hij zich wel voor de finale, die hij vervolgens won met een verschil van minder dan één honderdste van een seconde van de [[Frankrijk|Fransman]] [[Fadil Bellaabouss]]. Kort na deze overwinning verliet de coach van Greene Cardiff en verhuisde hij naar [[Zweden]]. David Greene ging op zijn beurt naar de [[Universiteit van Bath]], waar hij ging trainen onder [[bondscoach]] Malcolm Arnold, trainer van onder andere oud-olympisch kampioenen [[John Akii-Bua]] en [[Jason Gardener]]. Deze samenwerking leverde echter het jaar erna, 2008, geen successen op. Zijn persoonlijk record verbeterde hij pas in september, met 5vijf honderdsten, waardoor hij het limiet voor de [[Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2008|Olympische Spelen van Peking]] misliep.

De misgelopen progressie van 2008 haalde Greene het jaar erna ruimschoots in. Hij stond eind 2009 9enegende op de wereldranglijst, terwijl hij in 2008 nog 42e stond. Hij kwalificeerde zich bij de Britse kampioenschappen, die tevens dienden als selectiewedstrijd voor de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2009|wereldkampioenschappen in Berlijn]], voor dit kampioenschap door vrij eenvoudig de winst te pakken. Ook werd hij geselecteerd als lid voor de estafetteploeg op de [[4 x 400 meter estafette|4 x 400 m]]. Uiteindelijk werd hij in [[Berlijn]] alleen opgesteld bijin de series opgesteld. Hij kreeg wel een zilveren medaille, omdat het team zonder hem in de finale als tweede achter de [[Verenigde Staten]] eindigde. Op de 400 m horden mocht hij wel de finale lopen, na in de halve finale zijn persoonlijk record ruimschoots te verbeterenhebben verbeterd tot 48,27 s. In die finale wist hij niet totvoor een verrassing te zorgen en liep met een tijd van 48,68 s naar een zevende plek.

De jaren 2010 en 2011 waren succesjaren voor Greene. De [[Europese kampioenschappen atletiek 2010|Europese kampioenschappen in Barcelona]] won hij met ruim 8achttiende tiendenseconde verschil op de nummer twee. Bij de [[IAAF Continental Cup|Continental Cup]] werd hij eerste door voor de eerste keer onder de 48 seconden te lopen: 47,88 s. Bij de [[Atletiek op de Gemenebestspelen 2010|Gemenebestspelen]] versloeg hij rivaal [[L.J. van Zyl]] en werd hij wederom eerste. Het daaropvolgende jaar lukte het hem niet om wederom onder de 48-secondengrens te duiken, maar het seizoen was voor David Greene, die liever medailles heeft dan snelle tijden, toch geslaagd. Bij de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2011|WereldkampioenschappenWK in Berlijn]] kwalificeerde hij zich voor de finale. Daar versloeg hij favoriet Van Zyl en de nummer twee [[Javier Culson]], door 48,26 s te lopen, wat hem de wereldtitel opleverde. In [[Brussel (stad)|Brussel]] won hij in september bij de [[Memorial Van Damme 2011|Memorial Van Damme]] het klassement van de [[IAAF Diamond League|Diamond League]] door daar tweede te worden. Door eerdere overwinningen bleef hij met zestien punten één punt voor op Javier Culson.

Een knieoperatie in de winter van 2011/2012 schaadde de voorbereiding van Greene op de [[Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2012|Olympische Spelen in zijn thuisland]], waardoor hij in het begin van het seizoen niet sneller liep dan 48,96 s. Dit deed hij bij de [[Meeting International Mohammed VI d'Athlétisme]].<ref>{{en}}[http://www.bbc.co.uk/sport/0/wales/18469837 London 2012:Dai Greene's olympische voorbereiding geschaad door operatie (bbc.co.uk)]</ref> Deze tijd was wel snel genoeg om zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Het lukte Greene echter wel om op tijd in vorm te raken. Bij de [[Meeting Areva]] verbeterde hij zijn persoonlijk record tot 47,84 s. </br> Bij de Olympische Spelen werd hij uitgekozen als aanvoerder van de Britse atletiekselectie.<ref>[http://www.nusport.nl/atletiek/2855153/van-commenee-wijst-greene-als-captain.html Van Commenee wijst Greene als captain (nusport.nl)]</ref>

*Europees kampioen neo-seniorenU23 400 m horden - 2007

*Kampioen Gemenebestspelen 400 m horden - 2010

{{referencesReferences}}

;'''Externe linkslink'''