Uitgevonden traditie: verschil tussen versies

'''Uitgevonden tradities''' (Engels: ''invented traditions'') zijn nationale symbolen en rituelen die worden voorgesteld als oude [[traditie]]s. Door te verwijzen naar een ver verleden wordt een [[nationale identiteit]] geschapen die de nationale eenheid bevordert of het bestaan van bepaalde instituties of culturele gebruiken legitimeert. Vaak uit zich dit in de vorm van [[anachronisme]]n. Als zodanig zijn uitgevonden tradities een vorm van [[geschiedvervalsing]] die, hoewel meestal moedwillig gepleegd, ook kan voortkomen uit gebrek aan kennis of onbegrip van de beschikbare kennis. [[Eric Hobsbawm]] en [[Terence Ranger]] beschreven dit verschijnsel in ''The Invention of Tradition'' (1983).

*De [[Slag bij Heiligerlee (1568)]] als begin van de Nederlandse Opstand, waardoor het de [[Tachtigjarige Oorlog]] genoemd kon worden (in het licht van de [[Vrede van Münster]] in 1648), maar vooral grotendeels ten gunste van [[Willem van Oranje]] als leider van de Opstand (en bij uitbreiding de legitimiteit van het Huis Oranje-Nassau op de Nederlandse troon). Het [[Graaf Adolfmonument]] (eerste monument 1825, tweede monument 1873) is hiervan een bekende uitdrukking (een andere is het vierde couplet van het [[Wilhelmus]]): het toont hoe Oranjes broer [[Adolf van Nassau (1540-1568)|Adolf van Nassau]], die sneuvelde tijdens de slag, heldhaftig en opofferingsgezind was voor de "vrijheid der Nederlanden". Hoewel bijgaand plakkaat correct vermeldt dat het de "eerste zege" was, was de slag zeker niet het eerste gevecht van het hele conflict dat al begon met de [[beeldenstorm]] in 1566 en daaropvolgende veldslagen ([[Slag bij Wattrelos|Wattrelos]], [[Slag bij Oosterweel|Oosterweel]]) en belegeringen ([[Beleg van Valencijn|Valencijn]]) en daarom strikt genomen niet getypeerd kan worden als een "tachtigjarige worsteling". Deze eerdere gevechten worden doorgaans niet genoemd of omschreven als een "voorspel" ([[Robert Fruin (historicus)|Fruin]] 1859) op de 'eigenlijke' oorlog die begint zodra Oranje zich ermee gaat bemoeien; feit is dat Oranje tot 1568 afzijdig bleef van de gevechten en bij Oosterweel zelfs de kant van de regering koos omdat hij toen nog meende dat gewapende strijd tegen de Spanjaarden zinloos was, en daarom de burgers van [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] verbood om de [[geuzen (Tachtigjarige Oorlog)|geuzen]] te hulp te komen die bij Oosterweel werden afgeslacht.