Christina I van Zweden: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
→‎Rome: de afkondiging->zijn herroeping van het Edict van Nantes
Regel 77:
Vanaf 1679 veranderde haar situatie toen haar achterneef [[Karel XI van Zweden]] financieel over de brug kwam. Christina was een liefhebster van [[barokmuziek]] en speelde waarschijnlijk zelf viool: [[Alessandro Stradella]] kreeg opdrachten en [[Alessandro Scarlatti]] werd in 1680 aangesteld als [[kapelmeester]] en bleef dat tot 1683. [[Bernardo Pasquini]] had zij al eerder werk laten componeren. [[Arcangelo Corelli]] veranderde haar smaak voor vioolspel en droeg onder meer zijn meesterwerk Opus 3 aan haar op.
 
Ze bemoeide zich met de biografie van [[Domenico Bernini]] over zijn vader [[Gian Lorenzo Bernini]], die een belangrijk aandeel had gehad in de verfraaiing van de stad. [[Giovanni Pietro Bellori]] werd haar bibliothecaris. In 1679 benoemde zij [[Nicolaes Heinsius]] als lijfarts. [[António Vieira]] werd haar biechtvader. Ze werd een volgelinge van [[Miguel de Molinos]], een Spaanse [[mysticus]], die een afkeer had van de [[sacramenten]]. In 1685 stuurde zij [[Lodewijk XIV]] een kwade brief navanwege dezijn afkondigingherroeping van het [[Edict van Nantes]] en het instellen van [[Dragonnade]]s. Zij beschermde de joden in Rome die tijdens het carnaval werden opgejaagd. In 1688 riep zij [[stadhouder Willem III]] op de katholieken in Engeland met rust te laten en niet dezelfde fout te begaan als Lodewijk XIV.
 
Zij leed aan [[diabetes mellitus]] en [[belroos]], maar stierf aan een longontsteking, nadat ze een bezoek had gebracht aan de tempels in [[Campania]].