Pravda: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dit hoort niet thuis in een artikel over de Pravda, eerder met bronnen bij een artikel over de media in SU. En dat de Pravda saai was is een mening en hoort hier dus niet thuis. Waar zijn de bronnen? |
→Pravda van Sint-Petersburg: subjectief |
||
Regel 31:
De Pravda werd opgericht door [[Vladimir Lenin]], met als doelstelling de vereniging van de arbeiders tegen het tsarisme in Rusland. Het eerste nummer verscheen op [[5 mei]] [[1912]] en het blad bereikte al snel een oplage van meer dan 130.000 exemplaren. De krant was de officiële krant van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie.
De krant werd zwaar gecensureerd en de hoofdredactie stond in nauw contact met de Sovjet-leiders in [[Politbureau]] en [[Praesidium]] van de [[Opperste Sovjet]]. De krant bracht de partijleider dagelijks op de voorpagina, ook wanneer er geen nieuwswaardige feiten waren en bij de Sovjet-leiders werd in een artikel steeds opnieuw de complete aanduiding van hun functie genoemd. Dat maakte de ''Pravda'' tot een slecht leesbare krant. De journalisten moesten steeds opbeurend nieuws brengen over de Sovjet-Unie, haar bondgenoten en met name over de economie.
De ''Pravda'' was onmisbaar voor wie wilde weten hoe de vlag er in het Kremlin bijhing. Wanneer een prominent Sovjet-politicus niet of weinig werd genoemd betekende dat in de ogen van de "kremlin-watchers" dat hij in politieke problemen was gekomen. Ook zijn plek in een opsomming van personen en op een foto was een indicatie van zijn belang. [[Chroetsjov]] gebruikte een bondgenoot in de hoofdredactie van de ''Pravda'' om zijn rivaal [[Malenkov]] monddood te maken. Soms werd de ''Pravda'' gebruikt om een discussie te starten of juist te beeindigen. Dat was conform de begindelen van het "[[
Bij de discussies was de ''Pravda'' de vertolker van het standpunt van de partijorganisatie, de "[[nomenklatura]]". Andere kranten en bladen waren de spreekbuis van de (niet erg invloedrijke) vakbonden, de Opperste Sovjet, de ministeries en de bureaucratie vonden in de [[Izvestia]] hun spreekbuis, de strijdkrachten of de KGB. De kranten waren door cliënilisme en patronage aan de machtige mannen in het Kremlin gebonden.
| |||