Versie van 30 jun 2012 11:16 bewerken Colameteenrietje (overleg \| bijdragen) 141 bewerkingen heeft niks met de pravda te maken ← Oudere bewerking		Versie van 30 jun 2012 11:16 bewerken ongedaan maken Colameteenrietje (overleg \| bijdragen) 141 bewerkingen →‎Na de Sovjet-Unie Nieuwere bewerking →
Regel 48: == Na de Sovjet-Unie == [[Bestand:Pravda-2011.jpeg\|left\|thumb\|Een editie van de krant uit 2011]] Na de [[augustusstaatsgreep in Moskou]] liet president [[Boris Jeltsin]] op [[22 augustus]] [[1991]] een decreet uitvaardigen waarmee de CPSU werd opgeheven en op al haar bezittingen beslag werd gelegd inclusief haar spreekbuis de ''Pravda''. Een aantal werknemers van ''Pravda'' vochten voor hun vrijheid van meningsuiting en richtten enkele weken later een nieuwe ''Pravda'' op. Het blad raakte echter in grote financiële moeilijkheden en enkele maanden later verkocht hoofdredacteur [[Gennadi Seleznjov]] (nu een Doema-afgevaardigde) de ''Pravda'' aan de Grieks-Cypriotische ondernemersfamilie Yannikos. Dit viel in slechte aarde bij een deel van het personeel, dat vervolgens zelf een nieuwe ''Pravda'' oprichtte, die echter later weer werd gesloten onder dwang van de regering. De "oude ''Pravda''" werd in 1993 kortstondig gesloten tijdens de [[Russische constitutionele crisis]]. Sindsdien wordt het weer uitgegeven als het partijblad van de [[Communistische Partij van de Russische Federatie\|CPRF]]. Het blad ging later over op [[tabloid]]formaat. Het blad heeft nu een oplage van ongeveer 100.300 exemplaren (september 2007). Na de [[augustusstaatsgreep in Moskou]] liet president [[Boris Jeltsin]] op [[22 augustus]] [[1991]] een decreet uitvaardigen waarmee de CPSU werd opgeheven en op al haar bezittingen beslag werd gelegd inclusief haar spreekbuis de ''Pravda''. Een aantal werknemers van ''Pravda'' vochten voor de krant en hun vrijheid van meningsuiting en richtten enkele weken later een nieuwe ''Pravda'' op. Een paar maanden later verkocht de toenmalige redacteur [[Gennady Seleznev]] Pravda aan familie van Griekse ondernemers, de Yannikoses. Tegen die tijd vond er een splitsing plaats in de redactie. Meer dan 90% van de journalisten die al voor de Pravda te werkte in 1991 stoppen met hun werk. Zij richtte hun eigen versie van de krant op, die later werd stilgelegd onder druk van de regering. Diezelfde journalisten, onder leiding van oud Pravda redactie Vadim Gorshenin en Viktor Linnik, werd in januari 1999 de Pravda Online gelanceerd, de eerste web-based krant in het Russisch. Journalisten van de gesloten ''Pravda'' richtten in januari [[1999]] de [[nieuwswebsite]] Pravda Online (pravda.ru) op, de eerste nieuwswebsite van Rusland, die het nieuws vaak vanuit een [[nationalisme\|nationalistische]] en [[sensatie\|sensationalistische]] invalshoek weergeeft. Deze website wordt gedeeltelijk ook vertaald naar het Engels, Italiaans en Portugees. In 1996 hadden twee Griekse investeerders de Pravda Pyat gelanceerd, een wekelijkse tabloid gericht op de jongere lezers.<ref>http://www.nytimes.com/1996/07/31/world/russia-s-purveyor-of-truth-pravda-dies-after-84-years.html</ref> Beide ''Pravda's'' staan niet met elkaar in verband, maar de journalisten hebben wel vaak contact met elkaar. Hiernaast zijn er in andere ex-Sovjetstaten ook ''Pravda's'' gelanceerd, zoals in Litouwen<ref>[http://www.pravda.lt/ Pravda Litouwen]</ref> en Oekraïne,<ref>[http://www.pravda.com.ua/ Pravda Oekraïne]</ref> al hebben deze niet altijd dezelfde achtergrond. In 1997 richtte de [[Communistische Partij van de Russische Federatie]] de partij de krant opnieuw op, en het werd de officiële krant van de partij. Op 10 februari 2006 verwoestte een brand het gebouw van de ''Pravda'', waardoor het hele archief, alle historische uitgaven inclusief alle beelden verloren gingen.

Pravda: verschil tussen versies