Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Zie ook sectie
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
Voorbeelden van de ontwikkeling van langere versies in de jaren zeventig zijn: ''Love to love you baby'' van [[Donna Summer]] in een 16 minutenversie en het album ''Never can say goodbye'' van [[Gloria Gaynor]], waarbij zelfs nummers in elkaar werden gemixt.
 
Eind jaren 70 kwam de 12-inch steeds meer in zwang: niet langer was het 12-inchformaat voorbehouden aan [[Disco (muziekgenre)|discoartiesten]], getuige de discomixen van ''Miss you'' van the [[Rolling Stones]], ''DoDa ya think I'm sexy'' van [[Rod Stewart]] en ''I was made for loving you'' van [[Kiss (band)|Kiss]]. Deze trend zette zich voort in de jaren 80, waarbij het eerder regel dan uitzondering was dat pop- en rockartiesten 12-inchsingles uitbrachten. In sommige gevallen was de [[B-kant]] bijzonderder dan de [[A-kant]] (zo had de [[maxisingle]] van ''Market Square Heroes'' van de Britse band [[Marillion]] op de A-kant de normale 7-inchversie, maar op de B-kant het op dat moment verder nergens te krijgen 18 minuten durende nummer ''Grendel'').
 
[[Hitparade]]-technisch leverden 12-inches problemen op. Meestal was er ook een 7-inchsingle verkrijgbaar, waarvan de verkoop de notering in de hitparade bepaalde. Vanwege de speelduur, maar vooral vanwege het overheersende disco/dancegenre dat op 12-inches verkrijgbaar was, heeft de [[Nationale Hitparade]] ze niet meegeteld voor de hitlijst, waardoor in 1983 ''In de disco'' van [[Noodweer (popgroep)|Noodweer]] nauwelijks een hitnotering kreeg (al werd te elfder ure nog een 7-inchversie uitgebracht).