In 1885 patenteerde [[Thomas Edison|Thomas Alva Edison]] een systeem met elektrische geleiders<ref>{{en}}[http://v3.espacenet.com/origdoc?DB=EPODOC&IDX=US465971&F=0&QPN=US465971 systeemMeans metfor elektrischetransmitting geleiderssignals electrically; US Patent No. 465971]</ref> om draadloos elektrische signalen over te brengen. Ook [[Heinrich Hertz|Heinrich Rudolf Hertz]] gebruikte in 1888 bij zijn experimenten om het bestaan van de door [[James Maxwell|James Clerk Maxwell]] voorspelde elektromagnetische golven te bewijzen, een antenne (de Hertzdipool). Het woord ''antenna'' (Latijn: mast) werd voor het eerst door [[Guglielmo Marconi]] gebruikt als benaming voor de constructie met geleiders, opgehangen aan een mast, die hij gebruikte bij zijn experimenten met draadloze telegrafie in 1894. De door [[Nikola Tesla]] rond 1890 gebruikte spoelen voor inductieve overbrenging van [[Vermogen (natuurkunde)|vermogen]] naar gloeilampen werden door sommigen als een van de eerste vormen van antennes beschouwd, en patenten van Marconi werden daarom in de VS ongeldig verklaard (mogelijk ten onrechte). Duidelijk is wel dat in de beginjaren van draadloze overbrenging van signalen gebruik werd gemaakt van technieken, die berusten op het werk van Tesla, met name het opwekken van hoge frequenties met vonkzenders, en het gebruik van inductiespoelen en mechanische generatoren om het benodigde elektrische vermogen op te wekken. Toen in de jaren twintig van de 20e eeuw de opwekking van radiogolven met een [[korte golf]]lengte en nog veel hogere frequenties mogelijk werd ([[Yagi-antenne|Yagi]] gebruikte in 1928 reeds [[UHF (radiospectrum)|UHF]]-zendfrequenties), kwamen ook de afgestemde (bijvoorbeeld voor halve golflengte) antennes in gebruik en werd een grote variëteit aan antennetypes, veelal met bundelende werking, ontwikkeld.
