Zhou Enlai: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
Zhou Enlai werd geadopteerd door [[mandarijn (functie)|mandarijnenouders]]. Hij volgde een opleiding in [[Tianjin]] en studeerde daarna van [[1917]] tot [[1919]] aan de [[Universiteit van Meiji]] in [[Tokio]] en in [[Kioto (stad)|Kioto]] ([[Japan]]). In [[Japan]] legde hij contacten met [[Japan]]se [[socialisme|socialisten]]. Daarna keerde hij naar [[Republiek China (1911-1928)|China]] terug en zat enige tijd gevangen vanwege zijn radicale activiteiten.
In [[1920]] vertrok hij als student naar [[Europa (werelddeel)|Europa]] en studeerde onder andere in [[Frankrijk]], [[België]] en [[Duitsland]]. In [[1921]] of [[1922]] sloot Zhou zich in [[Parijs]] aan bij de [[Communistische Partij van China]]. In [[1924]] keerde hij naar [[Republiek China (1911-1928)|China]] terug en werkte voor [[Soen Jat-sen]], de voorzitter van de [[
Op [[8 augustus]] [[1925]] trouwde hij met de radicale activiste [[Deng Yingchao]] ([[1904]]-[[1992]]). Het echtpaar bleef kinderloos maar adopteerde vele wezen van o.a revolutionaire martelaars, waaronder de latere premier [[Li Peng]].
In [[1927]] kwam het tot een breuk tussen de Communistische Partij van China (CCP) en de [[
In [[1934]] waren de communisten van Mao Zedong gedwongen om hun bases in Zuid-China te verlaten, vanwege de aanhoudende KMT-aanvallen. Men vertrok te voet naar Noordwest-China. Tijdens deze [[Lange Mars]] was Zhou bereid om het leiderschap van de partij over te dragen aan [[Mao Zedong]] die toen voorzitter van de CCP werd. In [[1935]] bereikten de communisten [[Shaanxi]] waar men een [[sovjet]] opzette. Tot [[1936]] was Zhou militair bevelhebber, maar werd daarna bestuurder. Hij speelde een sleutelrol tijdens de wapenstilstandsbesprekingen met de [[Kwomintang]], die leidde tot een staakt-het-vuren tussen de communisten en nationalisten, waarna men als bondgenoten de [[Japan]]se bezetter bestreed.
Van [[1937]] tot [[1945]] was hij CCP-gezant bij
Op [[1 oktober]] [[1949]] werd de [[Volksrepubliek China]] uitgeroepen en werd Mao Zedong voorzitter van de republiek. Zhou Enlai werd premier van de nieuwgevormde regeringsraad (vanaf [[1954]] staatsraad geheten) en minister van Buitenlandse Zaken. Zhou leidde de Chinese delegatie tijdens de vredesbesprekingen te Genève en tijdens de [[Bandungconferentie]] ([[1955]]). In [[1956]] werd Zhou Enlai lid van het Permanente Comité van het Politbureau, oftewel het dagelijks bestuur van de CCP. In [[1958]] trad hij als minister van Buitenlandse Zaken af en werd [[Chen Yi]] minister van Buitenlandse Zaken. Zhou behield echter de controle over de buitenlandse zaken.
| |||