Constantius I Chlorus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
JRB (overleg | bijdragen)
JRB (overleg | bijdragen)
Regel 30:
 
==Jonge jaren==
De ''[[Historia Augusta]]'' beweerde dat Constantius de zoon was van Eutropius, een man van [[adel|adellijke]] afkomst uit het noorden van [[DardaniëDardania (regio)|Dardania]]<ref>[http://www.roman-colosseum.info/roman-emperors/constantius-chlorus.htm Romeinse Colosseum] </ref> in de provincie [[Moesië|Moesia Superior]], en van Claudia, een nicht van de keizers [[Claudius II]] en [[Quintillus]].<ref> ''[[Historia Augusta]]'', ''Het leven van Claudius'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Historia_Augusta/Claudius*.html#13 13]</ref> Moderne historici denken dat deze familierelatie van zijn moeder een ​​[[Genealogie (geschiedkunde)|genealogisch]] [[fictie]] is, die door haar kleinzoon, [[Constantijn I de Grote|Constantijn I]] in het leven is geroepen<ref> {{aut|Southern}}, blz. 172</ref>. Zijn familie zou van tamelijk eenvoudige komaf zijn geweest.<ref name="Martindale, blz. 227"> Martindale, blz. 227</ref> Zijn vader was mogelijk een broer of halfbroer van [[Eutropia]], de echtgenote van keizer [[Maximianus]].
 
Constantius was onder keizer [[Aurelianus]] lid van de ''[[Protectores Augusti Nostri]]''. Hij vocht in het oosten tegen het afgescheiden [[Palmyreense Rijk]].<ref name = "Potter, blz. 288 "> Potter, blz. 288 </ref> Hoewel de bewering dat hij onder het bewind van keizer [[Probus]] tot [[Dux (aanvoerder)|dux]] zou zijn benoemd waarschijnlijk een verzinsel is,<ref name="Martindale, blz. 228"> Martindale, blz. 228 </ref> <ref>''[[Historia Augusta]]'', ''Het leven van Probus'' 22:3 </ref> bereikte hij binnen het leger zeker de rang van ''[[tribuun]]''. Tijdens het bewind van [[Marcus Aurelius Carus|Carus]] (282-283) werd hij verheven tot de positie van ''[[praeses]]'', of [[Romeins gouverneur|gouverneur]] van de provincie [[Dalmatië (Romeinse provincie)|Dalmatië]] <ref>{{aut|Odahl, Charles Matson}}, Constantine and the Christian Empire. New York: Routledge, 2004. blz. 16 </ref> Er wordt geopperd dat hij in 284-285 van kant wisselde om de aanspraken van de toekomstige keizer [[Diocletianus]] te ondersteunen, vlak voordat deze in juli 285 [[Carinus]], de zoon van Carus, in de [[slag van de Margus]] versloeg.<ref>{{aut|Potter}}, blz. 280 </ref>