Ernst Rüdiger von Starhemberg (1899-1956): verschil tussen versies

 

Ernst von Starhemberg kwam uit een oeroud adellijk geslacht van grootgrondbezitters. Hij vocht tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] als vrijwilliger in het [[Oostenrijk-Hongarije|Oostenrijk-Hongaarse]] leger. In [[1919]] sloot hij zich aan bij het [[vrijkorps]] 'Oberland'. Hij nam deel aan [[Adolf Hitler|Hitler]]'s ''[[Bierhalle putsch]]'' ('staatsgreep in de Bierkelder') van [[9 november]] [[1923]]. Hij keerde zich echter spoedig tegen het [[nazisme]] en raakte onder de indruk van de Italiaanse dictator [[Benito Mussolini]]. In [[1929]] werd hij lid van de semi-fascistische en paramilitaire [[Heimwehr]] en werd ''Heimwehrführer'' van ''Oberösterreich'' en in [[1930]] ''Bundesführer'' (Leider) van de Heimwehr. In datzelfde jaar trad hij als minister van Binnenlandse Zaken toe tot de regering (tot [[1934]]). In [[juni]] [[1934]] werd Starhemberg vice-kanselier in de regering. Na de moord op bondskanselier [[Engelbert Dollfuss]] in juli [[1934]] werd hij tevens voorzitter van het [[Vaderlands Front (Oostenrijk)|Vaderlands Front]]. In [[1936]] werd de Heimwehr een onderdeel van het Vaderlands Front en trad Starhemberg als vice-kanselier af. Sindsdien speelde hij geen rol van betekenis meer in de [[Oostenrijk]]se politiek.