Marnixplein (Amsterdam): verschil tussen versies

 

==Tweede speeltuin van Amsterdam==

Op de huidige plek van 'Het Marnix' was van 1881 tot in de eerste helft van de 20ste eeuw de Openbare Speeltuin No. 2 gevestigd. Deze tweede speeltuin van Amsterdam was op woensdag 24 augustus 1881 geopend door de heer M. Brandt Corstius van de Vereeniging tot Vereedeling van het Volksvermaak. De speeltuin was opgericht door filantropische ondernemers die hoopten op deze manier de Jordaanjeugd van de straat te houden en ze te weerhouden van baldadigheid en “het ellendige dobbelen op straat en andere ongezonde en onbeschaafde straatvermaken”.<ref>[http://www.oneindignoordholland.nl/#!/verhalen/Amsterdams_tweede_openbare_speeltuin ''Amsterdams 2e openbare speeltuin'' uit Oneindig Noord-Holland]</ref>

 

De initiatiefnemer van beide projecten was Nicolaas Tetterode, directeur-eigenaar van [[Tetterode|N.V. Lettergieterij Amsterdam]] aan de [[Bloemgracht (Amsterdam)|Bloemgracht]]. Tetterode was een drijvende kracht achter de Vereeniging tot Vereedeling van het Volksvermaak. De eerste speeltuin op het Tweede Weteringplatsoen, die in 1880 was opengegaan, was zo’n succes, dat al na enkele maanden besloten werd een tweede te beginnen, op een gemeenteterrein ‘buiten de Zaagpoort’, op het Marnixplein. De Zaagmolenpoort die stond aan het einde van de Gieterstraat was weliswaar al in 1857 afgebroken, maar als plaatsaanduiding bleef de naam nog lang in gebruik. Een van de jonge bezoekers was de latere schrijver/onderwijzer [[Theo Thijssen]].

 

Openbare Speeltuin No. 2. was geopend van mei tot en met september voor jongens en meisjes van zeven tot twaalf jaar. De openingstijden waren tussen vijf uur 's middags en acht uur 's avonds. In 1884 kwamen er gemiddeld 1400 bezoekers per speeldag. De speeltuin bleef vele decennia in gebruik, totdat in 1953 werd besloten om op deze plek een gemeentelijke was- bad- en zweminrichting te bouwen. Het noordelijk deel van de voormalige speelplaats werd in de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig nog wel gebruikt als rolschaatsbaan. In 1974 moest ook de rolschaatsbaan wijken voor de aanleg van het moderne 25-meterbad.<ref>[http://www.bma.amsterdam.nl/publish/pages/261810/bmachermarnixdef.pdf Cultuurhistorische verkenning Gemeente Amsterdam, Bureau Monumentenzorg en Archeologie]</ref>