Mariner 2: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus, Absorptie → licht, Bar → Bar (druk) |
k sp, opmaak, link |
||
Regel 22:
'''Mariner 2''' was een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] onbemande missie naar de planeet [[Venus (planeet)|Venus]] uit het begin van de zestiger jaren van de vorige eeuw. Deze ruimtevlucht was de eerste geslaagde poging om een andere planeet te bereiken. Deze verkenner was identiek aan ''[[Mariner 1]]'', waarvan de lancering mislukte.
[[Bestand:Diagram of Mariner 1.jpg|thumb|Schema van ''Mariner 1'' en ''2'']]
Het doel van deze vlucht was informatie vergaren over de [[Massa (natuurkunde)|massa]] van Venus en diens [[Atmosfeer (astronomie)|atmosfeer]], [[ionosfeer]] en [[magnetosfeer]]. Daarnaast verzamelde [[National Aeronautics and Space Administration|NASA]] gegevens over de [[Ruimte (astronomie)|interplanetaire ruimte]], zowel voor als na de passage met Venus. Het was niet NASA's intentie om de [[Ruimtesonde|sonde]] in een baan rond Venus te brengen, aangezien de toenmalige vrij primitieve stand der ruimtevaarttechniek dit niet toeliet. <ref name="ReferenceA">[http://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraftDisplay.do?id=1962-041A ''Mariner 2''] op website NASA, bezocht 6 mei 2012</ref>
Regel 34:
=== Communicatie ===
Onderaan het toestel hing een [[schotelantenne]], een niet
=== Standregeling en koercorrectie ===
Regel 49:
* Zonneplasma spectrometer, om flux en spectrum van postief [[Elektrische lading|geladen]] [[Ion (deeltje)|ionen]] van zonnewindplasma te meten. Met een vermogen van 1 watt en een gewicht van 2,18 kg bleef dit instrument bijna doorlopend dienst doen tot 30 december 1962.
* Deeltjesdetector, die elektronen met meer dan 40 keV en protonen met meer dan 500 keV energie opspoorde, die in het magnetisch veld van Venus waren gevangen. Ook stelde dit instrument de eventuele verspreiding en veldsterkte hiervan vast. Deze woog 60 gram en verbruikte 0,3 watt.
* Verder stelde wetenschappers de massa van zowel maan en Venus, als de [[astronomische eenheid]] nauwkeuriger vast met behulp van het [[Dopplereffect]]. Van 5 september tot 14 december 1962 en van 16 december tot 4 januari 1963 gebeurde dit met tussenpozen van twaalf uur; in de tussenliggende tijd met tussenpozen van een uur.<ref name="ReferenceA"
== Verloop van de missie ==
[[Bestand:Mariner 2 venus data.jpg|thumb|Een lange uitdraai van de ''Mariner 2''-data voor diens vluchtschema (1962)]]
=== Lancering ===
De ''Mariner 2'' werd gelanceerd op [[27 augustus]] [[1962]] met een [[Atlas (raket)|Atlas]]-Agena [[draagraket]] vanaf [[Cape Canaveral Air Force Station|Cape Canaveral]]. Deze sonde werd geconstrueerd door [[Jet Propulsion Laboratory|JPL]] en woog 202,7 kg. <ref name="ReferenceB">''Geïllustreerde encyclopedie van de ruimtevaart'', ISBN 90 210 0597 2, © 1982, blz. 150</ref> <ref name="ReferenceA"
=== Vlucht ===
Regel 61:
Helaas bleef het daar niet bij. Op 31 oktober zakte het opgewekte vermogen van een der zonnepanelen dusdanig, dat dit NASA noodzaakte om alle wetenschappelijke instrumenten uit te schakelen om stroom te besparen. Om onverklaarbare redenen functioneerde dit paneel een week later weer perfect, zodat de vluchtleiding de apparatuur opnieuw inschakelde. Op 15 november ging het definitief mis en wekte het bewuste paneel geen elektriciteit meer op, maar tegen die tijd was ''Mariner 2'' zo dicht bij de zon, dat het overgebleven paneel genoeg stroom opwekte. Op 14 december passeerde de verkenner Venus met als kortste afstand 34,773 km, waarna hij verder vloog en een [[perihelium]] van ruim 105 miljoen km bereikte. Het laatste signaal kwam binnen op 3 januari 1963, op een afstand van 87,4 miljoen km van de aarde.
''Mariner 2'' bevindt zich nu in een [[heliocentrische baan]]. <ref name="ReferenceA"
=== Wetenschappelijke resultaten ===
De ''Mariner 2'' vond geen stralingsgordels of magnetisch veld van enige betekenis. Op Venus heerste een temperatuur van 425° [[Celsius|C]] en een [[luchtdruk]] van 20 [[Bar (druk)|bar]] (dit was incorrect: tijdens latere missies bleek de druk bijna vijfmaal hoger dan verondersteld). Verder kwam naar voren dat Venus een kurkdroge planeet moest zijn met een ononderbroken wolkendek dat tot 60 km hoogte reikte. De atmosfeer bestond voornamelijk uit [[Koolstofdioxide|CO<sub>2</sub>]]. Ook bleek dat de zonnewind in de interplanetaire ruimte continu voortraast en dat kosmisch stof hier veel minder voorkomt dan in de directe nabijheid van de Aarde. <ref name="ReferenceA"
Naar aanleiding van deze geslaagde vlucht schrapte NASA de geplande Venusmissie van ''[[Mariner 3]]'', die in plaats daarvan een nieuwe bestemming kreeg: [[Mars (planeet)|Mars]]. <ref>[http://sse.jpl.nasa.gov/missions/profile.cfm?Sort=Chron&MCode=Mariner_02&StartYear=1960&EndYear=1969&Display=ReadMore ''Mariner 2''] op NASA Solar System Exploration, bezocht 6 mei 2012</ref>
| |||