Chemisch evenwicht: verschil tussen versies

'''Chemisch evenwicht''' is een belangrijk [[Fysische chemie|chemisch-fysisch concept]] dat stelt dat de [[Concentratie (oplossing)|concentraties]] van zowel [[Reagens|reagentia]] als [[Reactieproduct|reactieproducten]] niet meer de neiging hebben om verder te veranderen als functie van de tijd. Op dat ogenblik vinden er echter nog steeds omzettingen plaats van reagentia naar producten en ''vice versa'', maar de [[Reactiesnelheid (scheikunde)|snelheid]] waarmee dit gebeurt is gelijk. Er wordt op dat ogenblik gesproken van een dynamische evenwichtstoestand (omdat er nog steeds omzettingen plaatsvinden) en de daarmee gepaard gaande [[chemische reactie]] wordt een [[evenwichtsreactie]] genoemd. Reactie die geen chemische evenwicht vertonen worden [[aflopende reactie]]s genoemd. Een klassiek voorbeeld is de [[explosie]]ve [[Ontledingsreactie|ontleding]] van [[2,4,6-trinitrotolueen|TNT]].

== Geschiedenis ==

In [[1901]] werd aan [[Jacobus van 't Hoff]] de eerste [[Nobelprijs voor de Scheikunde]] toegekend vanwege zijn ontdekking van de wetten van chemische evenwichten. Hij stelde dat naast de aflopende reacties ook niet-aflopende reacties kunnen optreden. Daarbij maakte van 't Hoff gebruik van de [[thermodynamica]] om de evenwichtsligging en het chemische evenwicht in een eenduidige wetenschappelijke vorm te gieten. Het feit dat reacties omkeerbaar waren, werd echter al een eeuw eerder ([[1803]]) ontdekt door de Franse scheikundige [[Claude-Louis Berthollet]].

 

== Klassiek voorbeeld: de dimerisatie van stiktofdioxide ==

De [[Dimeer|dimerisatiereactie]] van [[stikstofdioxide]] (NO₂) tot [[distikstoftetraoxide]] (N₂O₄) kan beschreven worden met behulp van de vergelijking