Blauhúster Dakkapel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Historie: sc Heerenveen met kleine "sc" |
|||
Regel 6:
Begin [[1970-1979|jaren zeventig]] besloten een achttal muzikanten uit Sneek een wereldrecord blaasmuziek spelen vanaf een dak te vestigen. Een geschikte locatie met dak werd gevonden in het nabijgelegen [[Blauwhuis]]. Op het [[bejaardentehuis]] 'Teatskehus' aldaar werd op [[24 juni]] [[1972]] een muzikaal wereldrecord van 3 uur en 1 kwartier non-stop blaasmuziek gevestigd, hoewel dit 'record' nergens officieel geregistreerd staat. De gebeurtenis haalde de destijds de voorpagina van de [[Leeuwarder Courant]], en gaf de kapel haar naam: de 'Blauhúster Dakkapel'.
De Blauhúster Dakkapel was te zien bij het [[Europese kampioenschappen schaatsen|EK]] en [[Wereldkampioenschap langebaanschaatsen|WK]] [[schaatsen]] in het [[Thialf]]stadion te [[Heerenveen (plaats)|Heerenveen]]. Ook bij [[
De groep heeft opgetreden in een aantal Europese landen, maar ook in de [[Caraïben]] ([[Sint Maarten (eiland)|Sint-Maarten]]) ([[Philipsburg]]), [[Canada]] ([[Montréal (Canada)|Montréal]], [[Ottawa (stad)|Ottawa]], [[Toronto]], [[Peterborough]]) en [[Japan]] ([[Tokio]], [[Kurobe (stad)|Kurobe]]). Ook verbeterde de kapel in [[1986]] het eigen 'wereldrecord', dat sindsdien op 4 uur staat. Het bejaardentehuis, op het dak waarvan het allemaal begon, is in [[2007]] gesloopt. Op [[10 februari]] [[2007]] nam de Blauhúster Dakkapel afscheid van 'Teatskehus' met een concert vanaf het dak.
|