Emile, of Over de opvoeding: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
stijl |
k Robotgeholpen doorverwijzing: Sorbonne - Verwijzing(en) gewijzigd naar Universiteit van Parijs |
||
Regel 39:
Tijdens het drukken werd het werk aan de Parijse editie stilgelegd. Rousseau die erg ziek was vanwege een [[prostaatvergroting]] en/of [[nierstenen]], bovendien aan [[Waanstoornis|waanvoorstellingen]] leed en zich opwond, dacht dat de Jezuïeten het werk in handen hadden gekregen.<ref>J.J. Rousseau ''Bekentenissen'', p. 619-22. </ref> Vervolgens verdacht hij de [[Jansenisme|Jansenisten]], zijn voormalige vrienden (de radicale filosofen), en de buren die alles konden horen, maar ook gemakkelijk in zijn huisje konden komen.
De Émile werd kort na verschijnen in beslag genomen op de [[Universiteit van Parijs|Sorbonne]], door het Parlement veroordeeld en op de trappen van het hooggerechtshof [[boekverbranding|verbrand]]. Een week later werd ook in Genève [[Du Contrat social]] en de Émile op de brandstapel geworpen. Op aanraden van de Nederlandse ambassadeur [[Mattheus Lestevenon]] werd de ''Émile'' enkele weken later ook door de [[Staten van Holland]] verboden.<ref>Gallas, R.K. (1926) VINCENZIO GAUDIO, p. 118. In: Jaarboek [[Amstelodamum]].</ref>
De Émile is onderverdeeld in vijf boeken: de eerste drie gaan over zijn jeugd, het volgende over zijn adolescentie en het laatste boek over zijn toekomstige echtgenote Sophie. De controverse draaide om de in het boek IV opgenomen geloofsbelijdenis van een [[kapelaan]] uit [[Hertogdom Savoye|Savoie]]. Hierin bepleit Rousseau een alternatieve natuurgodsdienst en verwerpt hij centrale dogma’s uit de [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-katholieke]] en [[Protestantisme|protestantse]] kerken.
| |||