Tand van Boeddha: verschil tussen versies

De tand van Boeddha is uit het vuur van zijn crematie gehaald, toen hij werd begraven in 543 voor Christus. De tand is toen meegesmokkeld naar Sri Lanka, en in de 4e eeuw na Christus verborgen in de haren van een zuidindiase prinses. De tand werd eerst naar Anuradhapura gebracht. Daar lag het niet veilig, omdat het daar vaak oorlog was. De tand werd dus steeds verplaatst. Uiteindelijk kwam de tand in Kandy terecht. In het begin had alleen de koning toegang tot de tand. In 1815 veranderde dat. De tand werd toen bewaakt. De bewaker werd democratisch gekozen door een raad van hooggeplaatsten. Dat waren hele belangrijke mensen. Als toerist krijg je de tand niet te zien. De tand is namelijk veilig opgeborgen in 7 in elkaar passende kistjes. Alleen de buitenste kistjes worden 3 keer per dag aan pelgrims en toeristen getoond.

 

 

De boeddhisten in Kandy, dat ligt in Sri Lanka, vieren elke volle maan een feest. Men noemt het: De heilige tand. Het is een optocht met prachtig versierde olifanten, die door de stad lopen. De grootste olifant draagt op zijn rug een soepa, dat is een soort bouwwerk, met daarin de heilige tand. De rest van het jaar wordt de tand bewaart in de tempel.

 

 

Het feest in Kandy staat bekend om de grootste parade in Azië, die sinds 1775 bestaat. Het vindt elk jaar plaats om de Tand van Boeddha te eren, en daarmee de zegen te krijgen van de vier beschermende goden van Sri Lanka. De parade bestaat uit dansers, tamboerijnspelers, muzikanten, acrobaten, vlammenwerpers en vaandeldragers. Er worden dansvoorstellingen gegeven: mannen met witte sarongs (soort kleding) en met prachtige diademen op het hoofd voeren acrobatische kunsten uit op trommelmuziek. De parade wordt ’s ochtends vroeg beëindigd met de scheidingceremonie van het water in de Mahaweli rivier. Het ritueel laat de overwinning van het goede boven het kwade zien; om de komst van de regen en andere weldaden te verzekeren.