Aardgasbaten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 13:
==Besteding==
Ruim 52 miljard euro, bijna een kwart, is besteed aan de [[sociale zekerheid]]. Op de tweede plaats komen openbaar bestuur en veiligheid. 15 procent van de gasinkomsten, zo'n 30 miljard euro is gebruikt voor investeringen in de [[infrastructuur]].<ref name="Zie kolom van Flip de Kam">Zie kolom van Flip de Kam</ref>
De Kam schrijft dat politici dankzij de aardgasbaten een ruimhartige verzorgingsstaat hebben kunnen opbouwen. “Zonder de gasbaten hadden de burgers in de loop van de jaren 211 miljard euro meer aan belastingen en sociale premies moeten opbrengen om de gedane collectieve uitgaven te kunnen financieren”, zegt De Kam. Het is volgens hem de vraag of de burgers zo’n grote lastenverzwaring hadden geaccepteerd.
<ref name="Zie kolom van Flip de Kam"/>
Men denkt vrij algemeen dat de aardgasbaten vooral in de jaren zeventig hebben bijgedragen aan de zogenaamde [[Hollandse ziekte (economie)|Dutch disease]].
Hoe dan ook, Nederland heeft structureel gezien weinig baat gehad aan de extra inkomsten, toen de gasvoorraden steeds meer geld opleverden werden analoog hieraan de rijksuitgaven opgevoerd. De opbrengsten werden voor allerlei doeleinden gebruikt: de (royale) verzorgingsstaat, openbaar bestuur, maar ook aan bijvoorbeeld allerlei subsidies (zoals aan vrouwencafé's). Ook is het eens gebruikt om een kabinetscrisis te voorkomen. In plaats van duurzaam investeren, heeft de Nederlandse de Nederlandse overheid het grootste gedeelte van de opbrengsten verkwanseld.
Om zo'n situatie te voorkomen hebben landen als Noorwegen, Chili en Rusland, een investeringsfonds opgericht waarin ze de opbrengsten van hun fossiele brandstoffen storten, door dit geld te investeren profiteren zij jaarlijks én structureel van hun aardgas en -olie baten.
==Fonds Economische Structuurversterking==
| |||