Fabel: verschil tussen versies

Het genre van de fabel is zeer oud. Het maakt deel uit van de populaire literaire traditie van vrijwel alle volkeren. Waarschijnlijk is het duizenden jaren geleden (in het tweede millennium v.Chr.) ontstaan in het oude [[India]] (zie: [[Pañcatantra]]) en iets later wellicht via [[Mesopotamië]] en [[Oude Egypte|Egypte]] naar Klein-Azië en Griekenland gebracht. In het [[Oude Testament]] is het genre vertegenwoordigd met twee fraaie voorbeelden: de [[fabel van Jotam]] ([http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Re+9&id18=1&pos=0&set=10&lang=nl* Rechters 9, 7-15]) en die van de Israëlitische koning Joas ([http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=2+Kon+14&id18=1&pos=0&set=10&lang=nl 2 Koningen 14, 9]; ook [http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=2+Kron+25&id18=1&pos=0&set=10&lang=nl 2 Kronieken 25, 18]); beiden steken de draak met de pretenties van onbelangrijke lieden.

 

<br />De bekendste fabeldichter uit het oude Griekenland was de legendarische, volgens de overlevering gebochelde ex-slaaf [[Aisopos]] (later gelatiniseerd tot Aesopus). Hij wordt beschouwd als de vader van de Europese fabelliteratuur, en aan hem werden vrijwel alle fabels uit de oudheid toegeschreven. Zijn aandeel in de ontwikkeling van het genre is evenwel niet met zekerheid vast te stellen, want het is zeer de vraag of hij wel echt bestaan heeft.<br />Verder hebben [[Demetrius van Phalerum]] en de Syriër [[Babrios|Babrius]] (2e eeuw na Chr.) een rol gespeeld in de ontwikkeling van de fabel. De oudst bewaard gebleven verzameling van Griekse fabels staat op naam van deze Babrius. [[Aphthonius van Antiochië]] (ca. 400 na Chr.) nam een veertigtal prozafabels op in zijn ''Retorische Vooroefeningen''.