Ladislaus Posthumus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: sr:Ладислав V Посмрче |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 23:
}}
'''Ladislaus''' ([[Komárno]], [[22 februari]] [[1440]] – [[Praag]], [[23 november]] [[1457]])
Hij was als '''Ladislaus I''' [[hertog]] van [[Oostenrijk]] alsook [[koning (titel)|koning]] van [[Koninkrijk Bohemen|Bohemen]] en als '''Ladislaus V''' koning van [[Hongarije]].
Hoewel Ladislaus al bij zijn geboorte de wettelijke koning was, hadden de Bohemers en Hongaren [[Wladislaus van Varna|Ladislaus III van Polen]] uitgeroepen tot koning Wladislaus I. De hofdame Helene Kotannerin wist de heilige Stefanskroon echter te stelen en naar [[Wiener Neustadt]] te brengen zodat de jonge Ladislaus op [[15 mei]] [[1440]] kon worden gekroond. Voor zijn eigen veiligheid werd hij onder de hoede van zijn oom keizer [[Frederik III van het Heilige Roomse Rijk|Frederik III]] geplaatst. Frederik hield hem gevangen en regeerde zelf in Oostenrijk.▼
▲Hoewel Ladislaus al bij zijn geboorte de wettelijke koning was, hadden de Bohemers en Hongaren [[Wladislaus van Varna|Ladislaus III van Polen]] uitgeroepen tot koning Wladislaus I.
Na de dood van zijn semi-naamgenoot Wladislaus in de [[Slag bij Varna]] op [[10 november]] [[1444]] werd de 4-jarige Ladislaus koning van Bohemen en Hongarije. De regering werd in Bohemen waargenomen door [[George van Kunstadt-Podiebrad]] en in Hongarije door [[Johannes Hunyadi]].
Vanaf [[1450]] werd bij de Oostenrijkse adel de druk om Ladislaus te bevrijden groter en in [[1452]] werd hij, onder leiding van Ulrich van Eyczing en [[Ulrich van Celje]] (Duits: Cilli), met geweld bevrijd. Ulrich van Celje nam de opvoeding van de jongen op zich en daarmee de facto ook het regentschap.
In [[1453]] werd Ladislaus op 13-jarige leeftijd in Bohemen zonder veel tegenstand tot koning gekroond. In Hongarije echter kreeg Ulrich van Celje het aan de stok met de [[Hunyadi]]'s. De belangrijkste reden was dat zij de strijd tegen de [[Ottomaanse Rijk|Ottomanen]] leidden terwijl Celje - en dus Ladislaus - daar weinig heil in zag en probeerde de landsverdediging te hinderen. Na de [[slag bij Belgrado|belegering van]] [[Belgrado]] werd Celje door [[Ladislaus Hunyadi]] vermoord en Ladislaus liet deze laatste na een showproces op [[16 maart]] [[1457]] onthoofden. De Hongaren waren hier zo woedend over dat de koning naar [[Praag]] vluchtte.
| |||