Slag bij Großbeeren: verschil tussen versies

De Fransen hadden het voordeel van een centrale positie, en van grote voorraden in verschillende vestingen. Het geallieerde veldleger was verdeeld in drie legers. De drie geallieerde legers stonden onder het bevel van de Pruisische [[maarschalk]] [[Gebhard Leberecht von Blücher|Blücher]], de [[Karel XIV van Zweden|kroonprins van Zweden]] (de vroegere Franse maarschalk Bernadotte) en de Oostenrijkse maarschalk Schwarzenberg. Door zijn centrale positie kon [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] elk geallieerd leger individueel aanvallen met een overmacht, terwijl hij de andere 2twee legers met minder troepen op een afstand hield. De strategie van de geallieerden bestond uit het ontwijken van aanvaringenconfrontaties met Napoleon, maar aan te sturen op gevechten met zijn maarschalken, mits de geallieerden een overmacht hadden. Pas als de drie geallieerde legers samengevoegd waren mocht er slag geleverd worden met Napoleon in eigen persoon.

Napoleon marcheerde met 130.000 man richting het geallieerde leger van Silezië (95.000 man) onder maarschalk Blücher. Hij liet maarschalk [[Nicolas Charles Oudinot|Oudinot]] met een leger van 70.000 man opmarcheren richting Berlijn. Blücher trok zich conform de geallieerde strategie terug en de twee andere geallieerde legers naderden. Het geallieerde leger van het Noorden was 107.000 man sterk. Napoleon had de sterkte van dit leger sterk onderschat: Oudinot had geen schijn van kans. Oudinot's leger was verdeeld in drie marscolonnes en was niet in slagformatie opgesteld.

's Morgens stuitte maarschalk Bertrand's korps op een Pruisische militiedivisie bij [[Blankenfelde]]. De Pruisen trokken zich terug in het nabijgelegen bos. Bertrand had 20.000 man en de Pruisen 13.000. Bertrand kon zijn mannen niet allemaal ontplooien want hij kreeg de Pruisen niet uit het bos. Na een gevecht van een paar uur trokken de Fransen zich terug. Beide zijden verloren ongeveer 200 man.

Generaal Reyniers korps naderde Großbeeren. Hij werd hier opgewacht door 4vier Pruisische kanonnen en 3drie bataljons. Na een kanonnade en een stormloop werden de Pruisen verdreven. Reynier dacht dat de slag over was en beval om het kamp op te slaan. Maar toen begon de slag pas. Generaal Bülow's Pruisische korps bombardeerde het kamp en viel de Fransen frontaal aan. Reynier's Saksische divisie onder generaal Sahr verdedigde zich hardnekkig, maar de overmacht was te groot. Reynier zond de divisies Durette en Lecoq nog ter versterking maar de vluchtende Saksen tastten het Franse moraal teveel aan. Reynier trok terug.