Melkertbaan: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link naar categorie geschiedenis
cat hfdl; sp/zinsbouw
Regel 1:
De '''melkertbaan''' was een initiatief in Nederland om mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt via [[subsidie|gesubsidieerde]] arbeid werkervaring op te laten doen. De melkertbaan werd in 1994 ingevoerd en vernoemd naar de toenmalige minister van [[Sociale Zaken en Werkgelegenheid]] [[Ad Melkert]]. Personen werkzaam in een melkertbaan werden soms "melketiers" genoemd, hun baan een "werkervaringsplaats".
 
Een van de voorwaarden van de melkertbanen was dat deze vorm van gesubsidieerde arbeid niet zou concurreren met reguliere banen aan de onderkant van de [[arbeidsmarkt]], om zo verdringenverdringing van reguliere banen door melkertbanen te voorkomen. Hierdoor werden veel melkertbanen gecreëerd in sectoren waar er voordien geen markt meer voormarktwerking was, zoals stadswacht, conciërge of thuiszorgmedewerker. Het salaris voor een melkertbaan bedroeg ''maximaal'' 1201,2 procent vankeer het [[minimumloon]].
 
De grootste kritiek op de melkertbanenconstructie was dat de gesubsidieerde werknemers nauwelijks doorstroomden naar reguliere banen. Na het vertrek van Ad Melkert uit de Nederlandse politiek werden de melkertbanen omgedoopt tot Instroom-Doorstroom- of '''ID-banen''', waarbij de naam duidelijker moest refereren aan het uiteindelijk beoogde doel, het (her)integreren van de persoon in de reguliere arbeidsmarkt.
Regel 7:
In 2004 besloot de Rijksoverheid de ID-banen af te schaffen. Dit kon decentraal gefaseerd gebeuren; gemeenten mochten zelf bepalen in welk tempo zij de opheffing deden plaatsvinden.
 
[[categorieCategorie:arbeidArbeid]]
[[categorieCategorie:Geschiedenis van Nederland in de 20e eeuw]]