Luxemburgse kwestie: verschil tussen versies

Het [[groothertogdom]] [[Groothertogdom Luxemburg|Luxemburg]] werd sinds het [[Congres van Wenen]] in [[1815]] geregeerd door de koning der Nederlanden, maar maakte (evenals sinds 1839 de provincie [[Limburg (Nederland)|Limburg]]) tevens deel uit van de [[Duitse Bond]]. Koning-groothertog [[Willem III der Nederlanden|Willem III]] was bepaald niet gelukkig met deze situatie, want hierin schuilde het gevaar dat het neutrale Nederland ongewild zou worden betrokken in problemen binnen de Duitse Bond.

IntussenDoor wasde keizerPruisische overwinning in de [[NapoleonPruisisch-Oostenrijkse IIIOorlog]] van Frankrijk1866 open zoekde naarPruisische manierenhegemonie omin zijnde machtin uitdat tejaar bereiden.opgerichte In[[Noord-Duitse hetBond]] kaderraakten hiervanverschillende hadlanden hijongerust belangstellingover voorhet Europese Luxemburgmachtsevenwicht. WillemOm IIIdit waste erherstellen welwenste inde geïnteresseerdFranse omkeizer [[Napoleon III]] het groothertogdom aanvan de FranseNederlandse keizerkoning [[Willem III der Nederlanden|Willem III]] te verkopenkopen. Ook de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, graaf [[Julius van Zuylen van Nijevelt]], was hier een groot voorstander van.

Intussen had de Pruisische kanselier [[Otto_von_Bismarck|Bismarck]] lucht van de hele zaak gekregen. In de veronderstelling dat de koop al gesloten was, stuurde hij een gezant naar Den Haag met de mededeling dat deze transactie een aanleiding tot oorlog zou betekenen. Onmiddellijk nam minister Van Zuylen het initiatief tot een conferentie over de status van Luxemburg en de Nederlandse provincie Limburg. Deze vond plaats van [[7 mei|7]] tot [[11 mei]] [[1867]] in Londen. Er werd een verdrag gesloten waarin de [[neutraal land|neutraliteit]] van Luxemburg werd gegarandeerd, de ontmanteling van de [[vesting]] Luxemburg werd gelast en Luxemburg en Limburg buiten de Noord-Duitse Bond werden gehouden.