Zwarte thee: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
'''Zwarte thee''' is [[thee (drank)|thee]] gemaakt van de bladeren van de ''[[Thee (plant)|Camellia sinensis]]''. Deze variant is gemaakt door middel van zwaardere [[oxidatie]] dan de [[witte thee|witte]], [[groene thee|groene]], en [[Oolong (thee)|oolong]]-variëteiten. Het is in het algemeen sterker in smaak en bevat meer [[cafeïne]] dan lichter geoxideerde thee.
In het [[Chinese talen|Chinees]] en China omringende landen wordt zwarte thee ''rode thee'' genoemd (紅茶, [[Mandarijn (taal)|Mandarijn]] ''hóngchá'', [[Japans]] ''kōcha''), een beschrijving van de kleur van de vloeistof. In het Chinees wordt met ''zwarte thee'' post-gefermenteerde thee bedoeld (zoals [[Pu-Er]] thee). In de westerse wereld verwijst zwarte thee naar de kleur van de geoxideerde blaadjes.
Groene thee verliest gewoonlijk zijn smaak na een jaar, maar zwarte thee behoudt zijn smaak gedurende meerdere jaren (meer dan vijftig jaar in het speciale geval van [[pu-erh]]-thee). Het is daarom lang een handelsartikel geweest, en samengeperste blokken zwarte thee hebben zelfs gediend als een vorm van geld in [[Mongolië]], [[Tibet (gebied)|Tibet]] en [[Siberië]] tot in de [[19e eeuw]]. Zwarte thee was oorspronkelijk als enige soort thee in de [[westerse cultuur]] bekend; hoewel groene thee meer gebruikt wordt, vormt zwarte thee nog meer dan 90 percent van de theeverkoop in het westen.
|