Darvis Patton: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+afb |
k →Biografie: Herstel LND|link naar doorverwijspagina |
||
Regel 24:
Het grootste succes van zijn sportcarrière behaalde Patton op de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2003|wereldkampioenschappen van 2003]] in [[Parijs]]. Met zijn teamgenoten [[John Capel]], [[Bernard Williams (atleet)|Bernard Williams]] en [[Joshua J. Johnson]] veroverde hij een gouden [[medaille]] op de 4 x 100 m estafette. Op de 200 m eindigde hij vlak achter zijn landgenoot John Capel. Met een tijd van 20,31 s kwam hij slechts eenhonderdste van een seconde te kort voor het goud en moest hij genoegen nemen met het zilver. Het brons ging in deze wedstrijd naar de [[Japan|Japanner]] [[Shingo Suetsugu]], die in 20,38 over de finish kwam.
Op de [[Olympische Zomerspelen 2004|Olympische Spelen van 2004]] in [[Athene (stad)|Athene]] hielp Patton de Amerikaanse 4 x 100 m-estafetteploeg door de kwalificatierondes heen. Hij maakte geen onderdeel uit van het estafetteteam dat een zilveren medaille won in de finale. In het jaar erop had hij te kampen met vele blessures.
Op de [[Wereldkampioenschappen atletiek 2007|wereldkampioenschappen van 2007]] in [[Osaka]] won hij wederom een gouden medaille op de 4 x 100 m in 37,78. Ditmaal eindigde het team, bestaande uit [[Wallace Spearmon]], [[Tyson Gay]], [[Leroy Dixon]], met Darvis Patton als startloper, voor de estafetteteams uit [[Jamaica]] (zilver; 37,89) en [[Groot-Brittannië]] (brons; 37,90).<br />Op de [[Olympische Zomerspelen 2008|Olympische Spelen van 2008]] in [[Peking]] wist hij zich te plaatsen voor de finale. Hierin werd hij achtste en laatste in 10,03. Deze wedstrijd werd gewonnen door de Jamaicaan [[Usain Bolt]] met een verbetering van het [[Wereldrecords atletiek|wereldrecord]] tot 9,69. Op de 4 x 100 m estafette werd hij met zijn teamgenoten [[Rodney Martin]], [[Travis Padgett]] en [[Tyson Gay]] uitgeschakeld wegens een wisselfout.
| |||