Josepha Barbara Auernhammer: verschil tussen versies

'''Josepha (Josephine) Barbara Auernhammer''' (ook: ''Josepha von Auernhammer'', ''Josepha Aurnhammer'', ''Josepha Auerhammer'', ''Josepha Auerhahn'', '''Josepha Bessenig''', ''Josepha Bösenhönig'', ''Josepha Pößkönig'') ([[Wenen]], gedoopt [[25 september]] [[1758]] – aldaar, [[31 januari]] [[1820]]) was een [[Oostenrijk]]s [[componist]]e, [[muziekpedagoog|muziekpedagoge]] en [[pianist]]e. Als pianiste was zij een veel geachte en graag gehoorde virtuoos op verschillende Weense podia. Omdat zij meesterleerlingmeester-leerling van [[Wolfgang Amadeus Mozart]] was, zijn vooral de werkzaamheden tussen de jaren 1780 tot 1790 gedocumenteerd. Haar pianospel met Mozart werd door Abbé Stadler enthousiast beschreven. Zij was Mozart een hulp bij de druklegging en publicaties van meerdere van zijn werken.

Auernhammer kreeg vanaf 1778 pianoles en muziektheoretisch onderwijs bij [[Georg Friedrich Richter]] en [[Leopold Antonín Koželuh]] en sinds 1781/1782 ook bij [[Wolfgang Amadeus Mozart]]. In november 1781 heeft zij de druk van de zes sonates voor viool en piano (KV 296) van Mozart gecontroleerd; overigens een uitgave, die aan haar opgedragen is. Vanaf 1782 zijn verschillende gezamelijkegezamenlijke optredens van Auernhammer en Mozart aan de piano gedocumenteerd. Toen zij in 1782 uit het huis van de ouders vertrok kreeg zij op advies van Mozart een woning bij de barones von Waldstätten.

Op 23 mei 1786 huwde zij de ambtenaar Johann Bessenig (ca. 1752-1837). Haar muzikale carrière zette zij verder onder haar meisjesnaam voort. Een van haar drie kinderen met naam, Marianna Clara, genoemd Anna, werd later als zangeres en zanglerares werkzaam.

Vanaf 1788 was zij als pianolerares bezig. Verder componeerde zij nu ook en publiceerde in 1792 bijvoorbeeld de ''6 Variationen auf die Aria "Der Vogelfänger bin ich ja"''. Vanaf 1804 zijn ook gezamelijkegezamenlijke optredens met haar dochter Anna bekend.