Joseph Schmidt: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
k Robot: automatisch tekst vervangen (-Roemenie +Roemenië )
Mexicano (overleg | bijdragen)
Regel 10:
Schmidt maakte klassieke muziek toegankelijk voor een groot publiek. Zijn kunst was niet elitair, het was kunst voor het volk. Hij wist precies de ''juiste toon'' te treffen. Letterlijk en figuurlijk. Hij zong op een vitale, stralende manier, -niet zang-technisch perfect, zo weten zijn critici te melden-, maar het bereik van zijn stem, en de bravoure waarmee hij die toppen nam, betoverden velen. En, figuurlijk, door zijn keuze voor goed in het gehoor liggende, romantische [[Aria (compositie)|aria]]'s en zijn authentieke uitvoering daarvan.
 
Op verschillende manieren droeg "de moderne techniek" bij aan zijn faam en bekendheid. De stem van Schmidt "was kissed by the mike". In werkelijkheid klonk deze heel wat heser en minder stralend dan op de plaat. Microfoons konden onvolkomenheden in een optreden verdoezelen, en de omvang van een stem aanzienlijk verbeteren. Er werden zelfs magische eigenschappen aan de moderne opnametechniek toegedicht. Ook radio en grammofoon waren iets totaal nieuws, iets revolutionairs, uniek in de geschiedenis. De naam en stem van Joseph Schmidt werd met dat bijzondere fenomeen geassocieerd. Zijn stem klonk uit luidsprekers en werd herkend, werd beroemd en hoorde bij het moderne leven. De stemmen van de zangers waren nu te beluisteren in ieders huiskamer en behoorden daarmee aan eenieder toe. Als vanzelf werden die stemmen "sterren". 'Sterrendom' - en de [[persoonsverheerlijking|idolatrie]] van een schare bewonderaars - was een typisch product van de jaren 30.
 
== Opkomst ==