Morgoth: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16:
| streek=[[Utumno]], [[Angband]]
}}
'''Morgoth''' ook wel bekend als de '''Zwarte Vijand''' ([[Engels]]: the ''Black Enemy'') is in het werk van [[J.R.R. Tolkien]] de naam gegeven door de [[Noldor]]ijnse [[Elf (Tolkien)|elf]] [[Fëanor]] aan de machtigste [[Valar]], de oorspronkelijke naam van Morgoth is '''Melkor''', Fëanor gaf Melkor de naam Morgoth na Melkors afschuwelijke daden. Melkor ook bekend als '''Hij Die Zich In Macht Verheft''' ([[Engels]]: ''He Who Arises In Might''), ooit de eerste, wijste en mooiste onder de [[Ainur]], verviel uit afgunst tot het kwaad. Hij stichtte een tweetal burchten in [[Midden-aarde]], en verzamelde zijn [[Balrog (Tolkien)|Balrogs]], [[draak (fabeldier)|draken]], [[Weerwolf|weerwolven]] en andere duistere schepsels, zoals de orks. Zijn twee burchten, de citadel van [[Utumno]] (waar hij aanvankelijk opereerde, voor hij gevangengenomen werd, en de kleinere citadel van [[Angband]] (aan de voet van de [[Thangorodrim]])
==
[[Melkor]] laat voor het eerst van zich spreken in de [[Muziek van de Ainur]]. Voor de schepping van Midden-Aarde schept [[Ilúvatar]] of [[Eru]] de [[Ainur]]. Hij laat hen in een muziekstuk zien hoe de wereld ontworpen kan worden en hij nodigt hen uit actief deel nemen aan die scheppingsmuziek. Aanvankelijk wordt in grote harmonie het thema van Ilúvatar uitgewerkt. De grootste en machtigste van de Ainur is Melkor. Melkor wil niet alleen meewerken aan het muziekthema, maar zijn eigen ideeën verwerken. Hij verstoort hiermee de harmonie. Diverse van de Ainur gaan met de disharmonie van Melkor mee. Tweemaal begint Ilúvatar met nieuwe thema's, maar evenzo veel keren verstoord Melkor de harmonie.
Uiteindelijk stopt Ilúvatar de muziek en zegt dat hij de muziek en de zang vorm zal geven en reëel zal maken en ook de disharmonieën van Melkor zullen hierin verwerkt zijn en dan zal duidelijk zijn dat ook dat zal zijn opgenomen in het plan van Ilúvatar.
Veel van de Ainur willen actief meewerken om de realiteit van Midden-Aarde vorm te geven. De grootsten onder hen zijn de [[Valar]], waaronder Melkor. Zij dalen af naar Midden-Aarde. Ook Melkor, die zegt zijn fouten goed te willen maken, maar in werkelijkheid plannen maakt om de wereld naar zijn ideeën te herscheppen.
In het begin der tijden werkten de Valar hard aan de vormgeving van Midden-Aarde. Maar bij alles had Melkor inbreng. Melkor verklaardde daarom dat Midden-Aarde van hem alleen was. Dat werd bestreden door met name [[Manwë]], de broeder van Melkor. Manwë riep de hulp in van de andere Valar en van veel grote en minder grote geesten. In deze oorlog had Melkor aanvankelijk de overhand, tot [[Tulkas]] de Sterke zich bij de Valar voegde. Melkor trok zich daarop terug in de duisternis buiten [[Arda]].
De Valar en hun gezellen vormden de aarde tot een bloeiende tuin en liepen er in zichtbare gedaanten rond. Toen Melkor hun werk zag werd hij afgunstig. In de duisternis verzamelde hij veel sterke geesten achter zich. Zonder dat de Valar het merkten daalde hij met zijn leger af in het noorden van Midden-Aarde en bouwde hier een immens ondergronds fort, dat [[Utumno]] genoemd werd. Op een moment dat niemand het verwachtte viel Melkor plotseling aan. Hij verwoestte de beide gigantische lampen die Midden-Aarde verlichtten, en met hun vernietiging werd de vorm van de wereld en de zeeën veranderd. Melkor wist te ontkomen aan de toorn van Manwë en Tulkas en verschool zich in Utumno.
De Valar trokken zich terug uit Midden-Aarde en vestigden zich in het land [[Aman]] of [[Valinor]]. Maar vooral [[Yavanna]] kwam vaak naar Midden-Aarde om de wonden van Melkor te genezen, en [[Oromë]] reed als een machtige jager uit tegen de monsters van Melkor.
In die tijd ontwaakten de [[Elfen]] of [[Eldar]] bij het meer van [[Cuiviénen]]. Maar nog voordat de Valar dit in de gaten hadden werden zij al ontdekt door Melkor. Deze maakte jacht op hen en vele Elfen werden gevangen genomen. Daar werden zij in de kerkers van Utumno geworpen en door langzame wrede kunstgrepen verdorven en verandert. Zo ontstond het ras der [[Orks]]. En waarschijnlijk was dit Melkors grootste misdaad.
Maar uiteindelijk kwamen ook de Valar achter het bestaan van de Elfen. Om hen te beschermen tegen Melkor bonden zij opnieuw de strijd aan. De oorlog was hard en lang. Opnieuw werd de vorm van de aarde veranderd door het geweld. Maar uiteindelijk werd Utumno vernietigd. Melkor werd geboeid meegevoerd naar Aman. Daar smeekte hij om genade, maar dat werd afgewezen. Pas na drie era's zou zijn zaak opnieuw gehoord worden.
In die periode kwam een groot deel van de Eldar op uitnodiging van de Valar naar Valinor. Na drie aera's in eenzaamheid opgesloten te zijn werd Melkor weer voor de troon van Manwë gebracht. Melkor vroeg om vergiffenis. Hij beloofde de Valar te helpen met het helen van de wereld. Manwë schonk hem gratie, maar hij moest wel binnen de poorten van [[Valmar]] blijven.
In die tijd schenen alle woorden van Melkor eerlijk en oprecht. Hij hielp de Valar en de Eldar. Vooral de [[Noldor]] verheugden zich omdat zij veel geheime kennis van hem leerden.
In die tijd maakte [[Fëanor]] van de Noldor de [[Silmarillen]]. En Melkor begeerde deze mooiste aller juwelen.
Melkor wist met valse verhalen ontevredenheid onder de Noldor aan te wakkeren, en hun trots. De Noldor begonnen nu ook wapenen te smeden. En tijdens een ruzie trok Fëanor zijn zwaard en bedreigde zijn broer [[Fingolfin]]. Door deze escalatie van interne twisten kwamen de Valar achter de dubieuze rol van Melkor.
Melkor wist dat zijn dubbelspel bekent was geworden en hij verschool zich buiten Valinor. Hij trok naar het noorden, naar [[Avathar]], waar de duisternis het diepst was aan de voet van de [[Pelori]]. Daar huisde in diepe ravijnen [[Ungoliant]], een sterke kracht die naar Arda was afgedaald en hier de gedaante van een monsterlijke spin had aangenomen. Hier nam Melkor weer een zichtbare gedaante aan: een donkere vorst, lang en verschrikkelijk. En die gedaante zou hij nu altijd behouden. Melkor sloot een bondgenootschap met Ungoliant onder de belofte hem uiteindelijk alles te geven wat hij wilde.
Op het moment dat de Valar en de Eldar een feest hielden in de zalen van Manwë op de [[Taniquetil]], daalden Melkor en Ungoliant af naar Valinor. Zij gingen naar de [[Twee Bomen]] die Valinor verlichten. Melkor verwondde de bomen met zijn speer en Ungoliant zoog het licht uit de bomen. Ungoliant braakte zwarte dampen uit en zwol op tot een enorme macht, waar zelfs Melkor bang voor werd. Door zijn gif stierven de bomen. De duisternis daalde over Valinor.
Regel 42 ⟶ 47:
Melkor trok snel weg, maar hij ging eerst naar [[Formenos]], het huis van de Noldor. [[Finwë]], de koning van de Noldor die niet naar het feest van de Valar gekomen was, week niet voor Melkor. Finwë werd gedood en daarmee was het eerste bloed in Valinor vergoten. Melkor drong Formenos binnen en nam daar de Silmarillen. Toen Fëanor hoorde van de dood van zijn vader en de diefstal van de Silmarillen vervloekte hij Melkor en noemde hem Morgoth, de zwarte vijand van de wereld. En zo luidde diens naam sindsdien.
Morgoth en Ungoliant kwamen naar Midden-Aarde. Zij kwamen in de landen ten noorden van de zeearm de [[Drengist]], niet ver van zijn vroegere veste [[Angband]]. Daar eiste Ungoliant zijn beloning op. Maar Morgoth weigerde afstand te doen van de silmarillen. Ungoliant en Morgoth streden met elkaar. Morgoth dreigde verstikt te worden. Hij uitte een verschrikkelijke kreet. Hierop kwamen uit de krochten van Angband vele [[Balrogs]] te hulp. Morgoth werd bevrijd en Ungoliant vluchtte.
Regel 54 ⟶ 59:
De Noldor waren nu sterk in Midden-Aarde. Maar zij slaagden er niet in om Angband te veroveren, noch om de Thangorodrim geheel te omsingelen. Wel stelde Morgoth de kracht van de Noldor voortdurend op de proef en creëerde hij nieuwe monsters, zoals de [[draken]].
In de lange jaren dat de Noldor Morgoth belegerden gebeurde er veel. Met als grootste bijzonderheid de komst van de Mensen. De mensen waren uit verre oostelijke gebieden naar het westen getrokken. Wel was het duidelijk dat de mensen vluchten voor een grote angst in hun verleden. Want bij hun ontwaken had Morgoth als eerste over hen gehoord. Waarop hij in het geheim als een schaduw uit Angband was vertrokken naar de eerste mensen. Met de komst van de Noldor was hij gedwongen geweest weer terug te keren. Maar in het verleden van de mensen is een grote duisternis die te maken heeft met Morgoth.
Regel 60 ⟶ 66:
De strijd tussen Morgoth en de Noldor duurde voort. De toren op [[Tol Sirion]] viel in handen van Morgoths grootste en vreselijkse dienaar: [[Sauron]]. Veel gebeurde er in deze tijd. Maar Morgoth kon niet voorkomen dat in het geheim [[Beren]] en [[Luthien]] zijn fort binnendrongen. Luthien wist Morgoth zelf in een betoverende slaap te brengen, waardoor Beren de kans kreeg om een van de Silmarillen van zijn kroon te stelen.
De Noldor zagen door de daad van Beren dat Morgoth niet onoverwinnelijk was. Maedhros wist een bondgenootschap tot stand te brengen en de Eldar, versterkt met mensen en [[dwergen]] vielen de Thangorodrim aan. Uiteindelijk faalde deze aanval, maar vooral omdat een deel van de mensen in het geheim Morgoth dienden. Zij vielen onverwacht het leger van de vijanden van Morgoth in de rug aan. De overwinning van Morgoth was volledig.
Vanaf zijn troon in Angband dirigeerde Morgoth de ondergang van zijn laatste vijanden. Daarbij er vooral plezier in scheppend om hen in een positie te brengen dat vriend tegen vriend werd uitgespeeld. Zo schonk hij bijzondere aandacht aan de ondergang van [[Hurin]] en zijn kinderen. Terwijl hij Hurin zelf gevangen hield op de Thangorodrim om hem tot wanhoop te brengen. Als onderdeel van de machinaties met [[Turin]], de zoon van Hurin, werd het verborgen rijk [[Nargothrond]] ontdekt. Morgoth stuurde de draak [[Glaurung]] die dit rijk vernietigde.
Veel genoegen had Morgoth aan de vernietiging van het Elfenrijk [[Doriath]], door een twist tussen Elfen en Dwergen. Uiteindelijk viel ook [[Gondolin]], het laatste verborgen rijk van de Elfen. Maar uit de verwoesting van Gondolin wist [[
Uiteindelijk besloten de Valar Midden-Aarde te hulp te komen. De strijd was zwaar. Een deel van de landen van Midden-Aarde werd verwoest. Maar uiteindelijk viel Angband. Morgoth smeekte om vrede, maar er werd niet meer naar hem geluisterd. Geboeid met de keten [[Angainor]] werd hij gevangen afgevoerd. Morgoth werd door de Valar door de Deur van de Nacht achter de Muren van de Wereld in de Tijdloze Leegte gegooid.
| |||