Juan Belmonte: verschil tussen versies

'''Juan Belmonte García''', bijnaam '''"''El Pasmo de Triana''"''' ([[Sevilla (stad)|Sevilla]], [[14 april]] [[1892]] – [[Utrera]], [[8 april]] [[1962]]) was een [[Spanje|Spaans]] [[stierenvechten|stierenvechter]] en wordt algemeen beschouwd als de grootste ''matador'' aller tijden.{{feit}}

Belmonte werd geboren in de Sevillaanse wijk [[Triana (Sevilla)|Triana]], midden in het ''corrida''-minnende [[Andalusië]]. Vanaf [[1908]] was hij actief als ''[[torero]]'' en hij trok door Andalusië met een groep, ''Los Niños Sevillanos'' genaamd. Op [[24 juli]] [[1910]] maakte hij zijn debuut en doodde zijn eerste stier.

Belmonte ontwikkelde in de hoogtijdagen van het twintigste-eeuwse stierenvechten een geheel eigen stijl van ''parar'', ''templar'' en ''mandar'' ("stoppen", "temperen" en "beheersen"). Ook was hij een meester in het sturen van zijn eigen geluk in de arena. Een beroemde uitspraak van hem was "''o te quitas tú, o te quita el toro''" (vrij vertaald: "het is óf ik, óf de stier"). Hij stond heel dicht bij de stier en fier rechtop. Dit leidde ertoe dat hij gedurende zijn carrière vele steek- en snijwonden opliep.

Tussen [[1913]] en [[1936]], het jaar waarin hij definitief afscheid nam van het stierengevecht na twee eerder aangekondigde afscheidsmomenten in [[1922]] en [[1934]], vocht hij vele gevechten. Het hoogtepunt was het jaar [[1919]], waarin hij 109 gevechten voerde. Dit aantal was een absoluut record en werd nadien slechts in [[1965]] met 111 ''corridas'' door [[Manuel Bentez Pérez]] ("''El Cordobés''") gebroken. De [[Mexico (land)|Mexicaanse]] ''torero'' [[Carlos Arruza]] vocht 108 partijen en zei daarna voor dat jaar te stoppen uit respect voor "''El Pasmo de Triana''".

Van [[1914]] tot [[1920]] had Belmonte een professionele rivaliteit met [[José Gómez|José Gómez Ortega]] "Joselito"]], een concurrent in de strijd om "grootste stierenvechter allertijden". Dit zorgde ervoor dat de populariteit van het stierenvechten in het straatarme Spanje van die tijd tot grote hoogten opgezweept werd. Dat het stierenvechten toen populair was, blijkt uit de uitspraak van een van de bekende ''matadores'' van die tijd, ''[[El Guerra]]'', die zei "''el que quiera verlo torear que se dé prisa''", "hij die stierenvechtenhem zal willenwil zien stierenvechten, moet opschieten". Aan dit tijdperk kwam een einde toen Joselito levensgevaarlijk gewond raakte bij een ''[[corrida]]'', waar ook Belmonte aan meedeed, op [[16 mei]] [[1920]].

Na zijn afscheid publiceerde Belmonte samen met [[Manuel Chaves Nogales]] een [[autobiografie]] die uitkwam in 1937; "''Juan Belmonte, Matador De Toros: Su Vida Y Sus Hazanas''". Belmonte was een goede vriend van de [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] schrijver [[Ernest Hemingway]] en laatstgenoemde laat Belmonte optreden in zijn boek "''Death in the Afternoon''". Net als Hemingway pleegde ook Belmonte zelfmoord in 1962 door middel van een geweerschot.

De schrijver Manuel Chaves Nogales schreef een biografie over Belmonte en de madrileense popgroep [[Gabinete Caligari]] schreef het nummer "''Sangre española''" ('Spaans bloed') over Belmontes zelfmoord. De film ''[[Belmonte (film)|Belmonte]]'' onder regie van [[Juan Sebastián Bollaín]] over zijn leven werd uitgebracht in [[1995]].