Naturalisatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→België: correctie + aanvulling |
|||
Regel 46:
Dergelijke aanvraag gebeurt via de ambtenaar van de [[burgerlijke stand]] van de woonplaats, die de aanvraag van de nodige stukken voorziet (leeftijd, bewijs van goed gedrag en zeden, eventuele verplichte adviezen, ....) en voorlegt aan de bevoegde commissie van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]].
Indien de aanvraag goedgekeurd wordt door de Kamer, dan wordt dit bekrachtigd via een wet: de zogenaamde ''[[Wet die naturalisaties verleent]]''.
In het jaar 2000 werden deze voorwaarden versoepeld in wat men de "'''[[snel-Belgwet]]'''"<ref>Wet van 1 maart 2000 tot wijziging van een aantal bepalingen betreffende de Belgische nationaliteit.</ref> is gaan noemen. Deze wetgeving vereenvoudigt de procedures voor naturalisatie aanzienlijk voor bepaalde categorieën van [[vreemdeling]]en. De term vreemdeling is in België een [[recht|juridisch]] begrip voor burgers die wettelijk in het land verblijven maar die niet over de Belgische [[nationaliteit]] beschikken. Hun aantal wordt op 8,3 % van de totale bevolking geschat. De Snel-Belg-wet was voor een aantal Belgische politici een manier om het controversiële thema ''stemrecht voor migranten'' uit de weg te gaan, immers kan een tot Belg genaturaliseerde vreemdeling uiteraard over [[stemrecht]] beschikken.
| |||