Bayer-aanduiding: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
De '''Bayer-aanduiding''' is een systeem waarmee individuele [[Ster (hemellichaam)|sterren]] binnen een sterrenbeeld worden aangeduid. Bij deze aanduiding krijgt de ster een naam bestaande uit een letter uit het [[Grieks alfabet]] (zoals alfa (α), beta (β), en gamma (γ)), gevolgd door het [[genitief]] van de Latijnse naam van het sterrenbeeld waar de ster deel van uitmaakt. Bijvoorbeeld: de Bayer-aanduiding van [[Aldebaran (ster)|Aldebaran]] is ''α Tauri'' (uitgesproken als ''alfa Tauri'').
 
Het systeem is bedacht door de Duitse [[astronoom]] [[Johann Bayer]], die in [[1603]] de helderste sterren al hun systematische namen gaf. Hij documenteerde deze namen in zijn sterrenatlas ''[[Uranometria]]''. De oorspronkeleoorspronkelijke lijst van de Bayer-aanduiding telt 1564 sterren. Daar het Griekse alfabet slechts 24 letters kent, wordt indien alle letters opgebruikt zijn gebruik gemaakt van Latijnse letters. Een voorbeeld is ''[[HD 90853|s Carinae]]'' (''s'' van de [[kiel (sterrenbeeld)|kiel]]). Indien ook dit niet voldoende is wordt gebruikgemaakt van [[hoofdletters]] zoals bij ''[[G Scorpii]]''. De laatste letter die door Bayer gebruikt werd is de "Q". Aan sterren die zich op de grens tussen 2 sterrenbeelden bevonden gaf Bayer een dubbele benaming, met een letter voor elk sterrenbeeld. De twee meest prominente voorbeelden zijn [[Al Nath|β Tau]]/γ [[Voerman|Aur]], en [[Alpheratz|α And]]/δ [[Pegasus (sterrenbeeld)|Peg]].
 
Bayer benoemde de sterren vaak in volgorde van helderheid, waarbij de ster met de letter alfa altijd de helderste was. Soms week Bayer echter van deze volgorde af, en benoemde sterren naar hun locatie binnen een sterrenbeeld (noord, zuid, oost of west). Van de 88 moderne sterrenbeelden zijn er tenminste 30 waarin alfa niet de helderste ster is.