Billy Wilder: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 15:
Wilder begon zijn loopbaan als verslaggever, eerst in [[Wenen]] en later in [[Berlijn]]. Daar kwam hij met de filmindustrie in aanraking. Hij werd aangenomen als [[scenarioschrijver]], maar moest vluchten voor het opkomende Duitse [[nationaalsocialisme|nazisme]]. Later zou hij vernemen dat zijn hele familie in de [[concentratiekamp|concentratiekampen]] was omgekomen. Hij kwam in [[Parijs]] terecht, waar hij een tijdlang assistent-regisseur werd. Daarna trok hij de oceaan over en begon in de [[Verenigde Staten]] een loopbaan als regisseur. Bovendien trad hij in dienst in het Amerikaanse leger en nam deel aan gevechtshandelingen. Na de oorlog maakte hij snel naam als [[filmregisseur|regisseur]]. Op latere leeftijd raakte hij weliswaar iets kwijt van zijn glans, maar dat neemt niet weg dat veel van zijn films nog steeds als klassiekers gelden.
 
Als schrijver deed Wilder ervaringonder opmeer bij onder meer [[Ernst Lubitsch]] ervaring op, die hij hielp met het draaiboek voor de komedie ''[[Ninotchka]]'' op papier te krijgen. Het werd een film met [[Greta Garbo]], die hierin voor het eerst als actrice een lach op het witte doek projecteerdezetten.
 
Zijn eerste OscarWilder kreeg Wilder al in [[1945]] zijn eerste [[Academy Award|Oscar]] voor de filmdramafilm ''[[The Lost Weekend]]'', een verhaal over een schrijverauteur met een drankprobleem. In [[1944]] draaide hij de misdaadfilm ''[[Double Indemnity]]'', in [[1950]] de klassieker ''[[Sunset Boulevard (film)|Sunset Boulevard]]'' en in [[1959]] de komedie ''[[Some Like it Hot]]'' met [[Marilyn Monroe]] als hoofdrolspeelster.
 
[[Cynisme (psychologie)|Cynisme]], [[humor]], een uitstekend verhaal en diversiteit kenmerkten zijn werk. Hij was geïnteresseerd in de meest uiteenlopende onderwerpen, maar gebruikte vaak dezelfde acteurs, zoals [[Jack Lemmon]] en [[Walter Matthau]].