Versie van 30 aug 2011 22:15 bewerken Halvar (overleg \| bijdragen) 2.438 bewerkingen refs, wl ← Oudere bewerking		Versie van 19 okt 2011 10:35 bewerken ongedaan maken Glatisant (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 34.087 bewerkingen k →‎Winning en geschiedenis Nieuwere bewerking →
Regel 76: Karmijn wordt gewonnen uit een soort [[schildluis]], meer bepaald de [[Cochenilleluis]], ''Dactylopius coccus'' Costa. Deze luis leeft op [[opuntia\|schijfcactus]]sen, bijvoorbeeld de ''[[Opuntia coccinellifera]]'' of de ''[[Nopalea cochenellifera]]''. De luis scheidt een witachtige waslaag af. Alleen de vrouwtjesluizen worden gebruikt. De mannetjes hebben vleugels en leven kort, net lang genoeg om de vrouwtjes te bevruchten zodat deze eitjes kunnen leggen. Ook uit de eitjes wordt karmijn gewonnen, ook wel karmijnextract genoemd. Om karmijn te winnen uit deze luis zijn enorme hoeveelheden van de ~~vrouwelijk~~vrouwelijke luizen nodig. Er bestaan dan ook in [[Peru]], [[Mexico (land)\|Mexico]], [[Guatemala]] en [[Honduras]] plantages van de cactussen waarop de karmijnluizen worden aangebracht. Ook op de [[Canarische Eilanden]] vindt deze teelt plaats. Andere varianten komen uit [[Polen]] (''[[Porphyrophora polonia]]'') en uit [[Armenië]] (''[[Porphyrophora hameli]]''). 80% van de wereldproductie (rond 2004) komt echter uit Peru. Karmijn schijnt al bekend te zijn geweest bij de [[Inca's]] en de [[Azteken]]. Na de verovering door de Spanjaarden gingen deze verder met de cochenillecultuur. [[Hernán Cortés]] nam de stof waarschijnlijk mee naar Europa, maar deze werd voor het eerst beschreven door [[Mathioli]] in [[1549]].

Karmijnzuur: verschil tussen versies