Wikipedia

Diederik van de Elzas: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
JRB (overleg | bijdragen)
42.429 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
Eric Ouwerkerk (overleg | bijdragen)
3.939 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
| moeder = [[Gertrudis van Vlaanderen]]
}}
'''Diederik''' (of '''Dirk''') '''van de Elzas''' (?, ca. [[10991100]] - [[WatenGrevelingen (stad)]], [[4 januari]] [[1168]]) was [[Graafschap Vlaanderen|graaf van Vlaanderen]] van [[1128]] tot aan zijn dood. Hij was een zoon van hertog [[Diederik II van Lotharingen]] en [[Gertrudis van Vlaanderen]], dochter van graaf [[Robrecht I van Vlaanderen]].
 
Als kleinzoon van graaf [[Robrecht ''I de Fries'']] kon hij na de moord op [[Karel de Goede]] in [[1127]] via zijn moeder Gertrudis rechten doen gelden op de troon van [[graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]]. HijKoning nam[[Lodewijk deVI strijdvan opFrankrijk|Lodewijk tegenVI]] had echter [[Willem Clito]], eveneens in de moederlijke lijn afstammend van de Vlaamse graven, als graaf benoemd. Dit was tegen de zin van de Vlaamse steden en doorvan de Fransepro-keizer koninggezinde adelsfractie in Vlaanderen. [[LodewijkGent]], VI[[Brugge]], van[[Rijsel]] Frankrijk|Lodewijken VI[[Sint-Omaars]], alsen een aantal edelen vroegen Diederik, toen heer van [[Bitche]], om graaf aanvan Vlaanderen opgedrongente worden. MetEr ontstond een strijd tussen Willem en Diederik. Lodewijk liet Diederik excommuniceren en belegerde hem in Rijsel. De Franse koning moest zich echter terugtrekken toen bleek dat Diederik de steun van de[[Hendrik VlaamseI steden,van Engeland]] had. In 1128 leed Diederik nederlagen voornamelijkbij [[GentTielt]] en [[BruggeOostkamp]], versloegen Diederikmoest zijnhij tegenstandervluchten, eneerst konnaar hijBrugge zichen indaarna maartnaar [[1128Aalst]]. Willem belegerde de stad maar werd op 27 juli dood in Vlaanderenzijn tent aangetroffen. Dit werd door beide partijen als een teken gezien dat Diederik de rechtmatige graaf doenwas, erkennenen er werd vrede gesloten. ToenIn Willem1132 Clitohuldigde enkeleDiederik maandenLodewijk laterals overleedzijn waskoning, in ruil voor zijn steun tegen de aanspraken van [[Boudewijn IV van Henegouwen]]. In de strijd tussen [[Frankrijk]] en [[Engeland]] probeerde hij een neutrale positie voortaante bewaren, hetgeen de Vlaamse handel ten goede kwam. Onder zijn bewind konden de steden zich ontwikkelen en werden de instellingen organisatorisch onbetwisthervormd.
 
[[Bestand:Thierry_d'Alsace.JPG|thumb|Diederik van de Elzas brengt het Heilig Bloed naar Vlaanderen. Nagespeeld in de [[Heilig-Bloedprocessie]].]]
In 1139 bezocht Diederik Jeruzalem en trouwde daar met [[Sybille van Anjou]], weduwe van Willem Clito en dochter van [[Fulco V van Anjou|Fulco]] koning van [[Koninkrijk Jeruzalem|Jeruzalem]]. Hij leidde een succesvolle expeditie naar [[Panias]] en nam deel aan de invasie van Gilead (het gebied ten oosten van de Jordaan). In datzelfde jaar keerde hij terug naar huis om [[Godfried II van Leuven]] bij te staan in de [[Grimbergse oorlogen]].
In de strijd tussen [[Frankrijk]] en [[Engeland]] probeerde hij een neutrale positie te bewaren, hetgeen de Vlaamse handel ten goede kwam. Onder zijn bewind konden de steden zich ontwikkelen en werden de instellingen organisatorisch hervormd. Door zijn (tweede) huwelijk (1139) met [[Sybille van Anjou]], wier vader [[Fulco V van Anjou|Fulco]] koning van [[Koninkrijk Jeruzalem|Jeruzalem]] was, begon hij een bijzondere belangstelling voor het Oosten aan de dag te leggen. Hij ondernam vier reizen naar het [[Heilige Land]], waarvan hij de vermeende [[Heilig Bloed (Brugge)|relikwie van het Heilig Bloed]] (bewaard te Brugge) zou hebben meegebracht. Tijdens zijn derde reis (1157–1159) vertrouwde hij het regentschap toe aan zijn zoon [[Filips van de Elzas]], aan wie hij vóór zijn vierde reis, einde 1164, definitief de regering overliet.▼
 
Diederik nam deel aan de [[tweede kruistocht]]. Hij gaf leiding aan de oversteek van de [[Meander (rivier)]] en vocht mee in een veldslag bij [[Konya (stad)]]. Diederik nam deel aan het beraad waarin werd besloten om Damascus aan te vallen, tegen de zin van de lokale kruisvaarders die aanvoerden dat ze altijd in vrede met Damascus hadden geleefd. Diederik eiste de stad op als hoofdstad voor zijn eigen kruisvaardersstaat en werd daarin gesteund door zijn zwager [[Boudewijn III van Jeruzalem]], [[Lodewijk VII van Frankrijk]] en [[Koenraad III van Hohenstaufen]] - zeer tegen de zin van de leiders van de kruisvaardersstaten. Door onderlinge verdeeldheid van de kruivaarders liep het beleg na vier dagen al uit op een mislukking en trokken de kruisvaarders zich terug op Jeruzalem. In 1150 keerde hij terug naar Vlaanderen. Boudewijn van Henegouwen probeerde namelijk om Vlaanderen te veroveren maar Sybille (die als regentes was achtergebleven) wist hem te weerstaan en liet ook plundertochten in Henegouwen uitvoeren. Het volgende jaar sloot Diederik vrede met Boudewijn, met de afspraak dat hun kinderen zouden trouwen.
{{wiu2}}
▲In de strijd tussen [[Frankrijk]] en [[Engeland]] probeerde hij een neutrale positie te bewaren, hetgeen de Vlaamse handel ten goede kwam. Onder zijn bewind konden de steden zich ontwikkelen en werden de instellingen organisatorisch hervormd. Door zijn (tweede) huwelijk (1139) met [[Sybille van Anjou]], wier vader [[Fulco V van Anjou|Fulco]] koning van [[Koninkrijk Jeruzalem|Jeruzalem]] was, begon hij een bijzondere belangstelling voor het Oosten aan de dag te leggen. Hij ondernam vier reizen naar het [[Heilige Land]], waarvan hij de vermeende [[Heilig Bloed (Brugge)|relikwie van het Heilig Bloed]] (bewaard te Brugge) zou hebben meegebracht. Tijdens zijn derde reis (1157–1159) vertrouwde hij het regentschap toe aan zijn zoon [[Filips van de Elzas]], aan wie hij vóór zijn vierde reis, einde 1164, definitief de regering overliet.
 
Uit zijn eerste huwelijk met, de weduwe van Karel ''de Goede'', [[Margaretha van Clermont]] (ook Swanhildis genoemd) (gestorven [[4 september]] [[1133]]), had hij een dochter, Lauretta, die trouwde met [[Roeland I van Vermandois]]; uit zijn tweede huwelijk met Sybille van Anjou kwamen zeven kinderen voort:
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Diederik_van_de_Elzas"