Martin Van Maele: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Correctie |
||
Regel 7:
Zijn - vermoedelijk uit [[België]] <ref>{{en}}[http://www.luxnoxhex.org/EROS-Martin-van-Maele.html Martin Van Maele, Belgium 19th century.]</ref> afkomstige - ouders waren ''Virginie Mathilde Jeanne Van Maele'' en ''Louis Alfred Martin''. Zijn vader was zelf graveur/schrijver en sinds 1885 leraar aan de hoge school van de schone kunsten ''Haute ecole d'arts appliques'' in [[Genève (stad)|Genève]]. Het pseudoniem van Martin Van Maele is een combinatie van de achternaam van zijn vader en de [[Achternaam|meisjesnaam]] van zijn moeder. Soms gebruikte hij ''A. Van Troizem'' als pseudoniem.
Martin Van Maele was getrouwd met ''Marie Françoise Genet''. Het paar had geen kinderen. Toen hij op 62 jarige leeftijd stierf was hij bezig met het afronden van zijn bijdrage aan ''[[Pietro Aretino|Aretino]]'s Dialogues''.
== Biografie ==
Over het leven van Martin van Maele is verder weinig meer bekend dan zijn actieve periode van 1901 tot 1926. Hij werkte zowel in [[Brussel (stad)|Brussel]] als [[Parijs]]. In 1901 begon zijn carrière pas goed met het illustreren van [[The First Men in the Moon]] van [[Herbert George Wells|H.G. Wells]] welke werd gepubliceerd door [[Felix Juven]]. De jaren hierna zou hij ook een aantal omslagen van de avonturen van [[Sherlock Holmes]] bij diezelfde uitgever gaan illustreren.
In die tijd begon hij ook te werken aan [[Sadomasochisme|sadomasochistische]] literatuur voor de uitgever [[Charles Carrington]]. Zo ook aan de werken van [[Lucius Apuleius Madaurensis| Apuleius]] en [[Thaïs (novelle)|Thaïs]] van [[Anatole France (schrijver)| Anatole France]]. Zijn eerste eigen werk liet hij uitgeven onder de naam ''La Grande Danse macabre des vifs'' - De grote gruwelijke dans der levende doden - in 1905. <ref>[http://www.luxnoxhex.org/EROS-Martin-van-Maele-2.html Luxnoxhex Collection]</ref> Hierin toont hij in vier series van tien [[cartoon]]s op [[humor]]istische en [[Absurde humor|absurde]] wijze [[Seksualiteit|seksueel]] getinte praktijken, [[Fallussymbool|fallische]] [[Verbeeldingskracht|fantasieën]] en ruige macabere seks met een eerste glimp van de naderende [[dood]].<br/>
Het meest bekende werk van hem zijn de geïllustreerde uitgaven van [[Paul Verlaine]]’s gedichten die in kleine onopvallende oplagen door Carrington werden uitgegeven.
Nadat Carrington in 1907 uit [[Frankrijk]] was verdreven, ging hij werken voor de uitgever [[Jules Chevrel]] waar hij illustreerde voor [[Pierre Choderlos de Laclos]], [[Jules Michelet]] en [[Denis Diderot]]. Tussen 1909 en 1919 publiceerde Van Maele zelf slechts vijf boeken. Wellicht door toedoen van de oorlog.
Vanaf 1920 werkte hij samen met ''Jean Fort'' aan klassieke erotische werken van ''Pietro Aretino'', [[Charles Sorel]] en anderen. Daarnaast ook aan het werk van [[Pierre Mac-Orlan]]. Meestal ging het om het sadomasochistische genre, maar ook wel minder bekende praktijken als [[klysmafilie]]
== Referenties ==
| |||