Milieueconomie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 27368693 van 91.181.174.227 (overleg) ongedaan gemaakt |
Versie 27368685 van 91.181.174.227 (overleg) ongedaan gemaakt. |
||
Regel 3:
Milieueconomie doet theoretisch en empirisch [[onderzoek]] naar de economische effecten van (inter)nationale en lokale milieuwet- en regelgeving in de wereld. Voorbeelden van onderwerpen zijn de kosten-batenanalyses van alternatief economisch beleid ten aanzien van luchtvervuiling, waterkwaliteit, giftige stoffen, (huis)afval en de opwarming van de aarde.
==Onderwerpen en concepten==
Centraal in de milieueconomie staat het concept
'''[[externaliteit|Externaliteiten]]''' zijn effecten die niet meegenomen zijn door de prijs die een producent betaalt, maar wel door de maatschappij betaald worden. Dit betekent dat sommige effecten van een activiteit niet meegenomen worden in de overweging als men besluit die activiteit wel of niet te doen. Vaak worden externaliteiten niet meegenomen omdat ze niet in de prijs verwerkt zitten, zoals de kosten van de luchtvervuiling die niet worden meegenomen door iemand als deze besluit wel of niet met de auto naar de supermarkt te gaan. Doordat externaliteiten meestal negatief zijn (dit hoeft niet), kan er meer vervuild worden dan optimaal voor een maximum aan totale welvaart van de maatschappij. Dit gebeurt als de vervuiler de negatieve effecten van vervuiling niet (afdoende) in zijn overwegingen meeneemt. Te weinig bescherming van de natuur zal in principe plaatsvinden volgens de economische theorie als mensen niet geprikkeld worden de externaliteiten mee te nemen in hun overweging, oftewel te [[internaliseren]]. Dit vermindert de levenskwaliteit van de maatschappij als geheel.
'''Onrivaliserendheid''' is een concept dat inhoudt dat een hogere consumptie door persoon A niet inhoudt dat persoon B minder kan consumeren, maar dat die consumptie de ‘beschikbatre hoeveelheid’ van het goed onveranderd laat.▼
'''Onuitsluitbaarheid''' is een concept dat inhoudt dat niemand kan worden uitgesloten van consumptie van een bepaald goed. Een voorbeeld is een auto-katalysator, waarbij niemand kan worden uitgesloten van de consumptie van de schonere lucht die door die katalysator wordt gecreëerd, terwijl slechts één persoon die katalysator moet betalen.
Doordat milieugoederen zoals schoebebte lucht [[publieke goederen]] zijn, is niemand ervan buiten te sluiten. Hierdoor zal er in principe teveel gebruik van worden gemaakt. In economische termienologie zijn dit voorbeelden van marktfalen en is de uitkomst niet [[Pareto-efficiëntie|Pareto-efficiënt]]. Het is mogelijk om de retrbemaal niveau.▼
▲'''Onrivaliserendheid''' is een concept dat inhoudt dat een hogere consumptie door persoon A niet inhoudt dat persoon B minder kan consumeren, maar dat die consumptie de
▲Doordat milieugoederen zoals
Sinds de jaren zeventig is waardering van milieu een heel belangrijk concept binnen de milieueconomie. De waardering van milieu roept echter bijna altijd grote meningsverschillen op. De meest gebruikte methode is aan alle groeperingen te vragen hoeveel ze ervoor overhebben dat negatief milieueffect X niet optreedt (bijv. de berg wordt niet afgegraven, vuil water wordt niet geloosd). De totale som van alle antwoorden van alle groeperingen die ermee te maken hebben wordt gezien als de milieukosten. Echter, zaken als de waarde van bio-diversiteit en natuur zijn moeilijk te meten. Ook is het lastig om de toekomstige waarde te bepalen. Groepen nemen de toekomst niet noodakelijk voldoende in overweging. Toch heeft deze manier van milieuwaardering positieve effecten voor het milieu. Als waardering van milieugoederen niet gebeurt heeft het vaak tot gevolg dat milieuvervuiling gratis is, zodat er te veel vervuild wordt.
| |||