Ruddervoorde: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 27234414 van Okselzwien (overleg) ongedaan gemaakt. Slordig en opsomming jeugdfuiven is niet zo encyclopisch... |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 18:
| postcode=8020
}}
'''Ruddervoorde''' is een [[dorp]] in de [[België|Belgische]] provincie [[West-Vlaanderen]] en een [[deelgemeente (België)|deelgemeente]] van [[Oostkamp]].
[[Image:Ruddervoorde - Sint-Eligiuskerk 1.jpg|thumb|left|Sint-Eligiuskerk]]
<br clear="left"/>
== Geschiedenis ==
Reeds in de 10de eeuw werd de plaats vermeldt. De naam zou een samenstelling zijn van ''ride'' (van rijden) en ''[[voorde]]'', dus een plaats waar men te paard kon oversteken. De volksetymologie zou dan aansluiting gezocht hebben bij het begrip [[ridder]], lokaal ''rudder''. De naam wordt door sommigen dan verklaard als "Ridderfort", en zou de oorsprong zijn van de Engelstalige plaats- en persoonsnaam "Rutherford".
In een akte uit de 11de eeuw werden de rechten over de [[parochie (kerk)|parochie]]kerk van Ruddervoorde van het [[Sint-Donaaskathedraal|Sint-Donaaskapittel]] in [[Brugge]] bevestigd door Radboud II, bisschop van het [[Bisdom Doornik]]. Op bestuurlijk gebied hadden verschillende [[heerlijkheid (bestuursvorm)|heerlijkheden]] de macht. De belangrijkste waren het Hof van Ruddervoorde, Coubrouck, den Houtschen en de heerlijkheid van Gentbrugge. Het Hof van Riddervoorde was een groot deel van de 12de en 13de eeuw in handen van de familie de Riderfort. [[Willem van Normandië]], rond 1128 met [[Diederik van de Elzas]] in een machtsstrijd over Vlaanderen verwikkeld, plunderde Ruddervoorde.
De omgeving werd tijdens de middeleeuwen ontbost, wat ruimte maakte voor veeteelt. De bossen konden zich niet herstellen en er ontstond een groot ruw veldgebied tussen Torhout en Loppem, een deel van het [[Bulskampveld]]. Het westelijke deel was het Wijnendaleveld, toebehorende aan de heerlijkheid [[kasteel van Wijnendale|Wijnendale]]. De eigenaar, [[Adolf IV van Kleef-Mark|Adolf]], [[hertogdom Kleef|hertog van Kleef]], schonk het gebied aan zijn [[laten]], die het tegen vergoeding mochten gebruiken om te gebruiken als vrije weide. Dit werd het "Vrijgeweid" genoemd.
In 1559 werd het [[Bisdom Brugge]] opgericht, waaronder nu Ruddervoorde viel als onderdeel van het decanaat Torhout. In de 16de eeuw leed de streek onder de [[Tachtigjarige Oorlog]] en de [[Beeldenstorm]]. Op het eind van de eeuw en het begin van de 17de eeuw kampte het bisdom met een priestertekort en ook Ruddervoorde moest bediend worden door de deken van Torhout. In de [[Zuidelijke Nederlanden|Habsburgse periode]] kwam er een heropleving en Ruddervoorde had vanaf 1621 weer een priester.
In de [[Oostenrijkse tijd in België|Oostenrijkse periode]] werd halverwege de 18de eeuw ten oosten van het dorp de [[N50 (België)|steenweg Brugge-Kortrijk]] aangelegd op een oud, rechtgetrokken tracé. Ten zuidoosten van de weg werden op het vroegere veldgebied bomen aangeplant, de [[Munkebossen]], eigendom van [[Abdij Ten Duinen]], en te zien op de [[Ferrariskaart]] uit de [[jaren 1770]]. De kaart toont ten noordwesten van de dorpskern ook het gehucht ''Eyseloostraete'', of Sijslo, en in het zuiden gehuchtjes als ''Haeselbeke Straete'', ''De Maerminne'' en ''Westcant''.
Op het eind van het [[Ancien Régime]] werden de heerlijkheden afgeschaft en werd Ruddervoorde een gemeente in het [[Departement Leie]]. De kerkelijke bezittingen werd verbeurd verklaard. Zo kocht Bruggeling [[Bernard Van Severen]] een stuk van de vroegere abdijgronden en liet er het kasteeltje [[Raepenburg]] optrekken. Landheer de Croeser de Berges liet een hofsteden uitbouwen tot het kasteeltje Zorgvliet en de familie Pecsteen liet een woning uitbouwen tot [[Kasteel Pecsteen]]. In 1821 werd een [[watermolen]] opgetrokken op de Grote Beek, in het zuiden van Ruddervoorde. In 1837 vestigden zich vijf dames in Ruddervoorde en vormden er een klooster en openen er een vrije school. In 1842 werden de laten van het Vrijgewijd gemeenschappelijk eigenaar van het gebied. Na ontginning konden ze de stukken grond verkopen of verhuren. In de periode 1879-1884 werd de kerk aangepast en vergroot.
Op het eind van de 20ste eeuw werd door Ruddervoorde de tramlijn Brugge-Zwevezele gopend. Op het einde van de [[Eerste Wereldoorlog]] werd de kerk door de terugtrekkende Duitsers gedynamiteerd. In het zuiden van Ruddervoorde werd het gehucht Baliebrugge in [[1935]] een zelfstandige parochie. Rond het Vrijgewijd waren nog steeds blijvende discussies omtrent het eigendomsrecht en pas in 1942 werden de gronden van het Vrijgewijd definitief aan de Belgische staat toegekend en konden ze verder drooggelegd en verkaveld worden. In de jaren 50 werd in de jonge parochie van Baliebrugge een kerk opgetrokken.
Bij de gemeentelijke fusies van [[1977]] werd Ruddervoorde een deel van de fusiegemeente Oostkamp. In de eerste helft van de jaren 80 werd op de westgrens van Ruddervoorde de autosnelweg [[A17 (België)|A17]]/[[Europese weg 403|E403]] aangelegd.
== Bezienswaardigheden ==
* de [[Sint-Eligiuskerk (Ruddervoorde)|Sint-Eligiuskerk]]
* de [[Zingende Watermolen]] uit 1821
* het [[kasteel Pecsteen]]
* het [[kasteel Raepenburg]]
* het [[kasteel Lakenbossen]]
== Verkeer en vervoer ==
Van noord naar zuid loopt in het westen de autosnelweg [[A17 (België)|A17]]/[[Europese weg 403|E403]]. De snelweg heeft een afrit 11 naar Ruddervoorde in het noordwesten van Ruddervoorde. In het zuidwesten ligt ook afrit 10 op het grondgebied van Ruddervoorde, maar deze afrit is enkel bereikbaar vanuit Torhout.
Ten oosten van het dorp loopt de [[N50 (België)|N50]], de oude steenweg van [[Brugge]] naar [[Kortrijk]]. Van oost naar west wordt Ruddervoorde doorsneden door het traject van de [[N368 (België)|N368]] van [[Knesselare]] naar [[Oudenburg]].
==Sport==
| |||