Persona (Jung): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ReinaartBot (overleg | bijdragen)
k WPCleaner (v1.09) Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - Archetype, Maatschappij, Persoon, Psyche
staat staat -> staat stelt
Regel 3:
De vijf belangrijkste archetypen van Jung zijn de persona, de [[Anima (Jung)|anima]], de [[Animus (Jung)|animus]], de [[Schaduw (Jung)|schaduw]] en het [[zelf (Jung)|zelf]]. Deze zijn van groot belang bij de vorming van onze [[persoonlijkheid]] en oefenen op [[Onbewuste|onbewust]] niveau invloed uit op ons gedrag.
 
De persona - een Grieks woord dat oorspronkelijk 'masker' betekende - is volgens deze theorie een archetype dat de persoon in staat staatstelt om een [[karakter (aard)|karakter]], een [[Mens|persoon]] uit te beelden zonder dat dit noodzakelijk zijn eigen karakter hoeft te zijn. Het is de façade die hij of zij toont aan de buitenwereld, vaak om een goede indruk te maken en om de sociale omgang te versoepelen. In dat opzicht vormt de persona de grondslag van de het sociale leven van de mens, en helpt hem beter te overleven. De indruk die hij bij meerderen, bij partners en anderen wekt kan immers bepalend zijn voor aanvaarding binnen de groep of door die andere persoon.
 
De persona levert de persoon dus materiële en andere voordelen op, maar kan ook een ongunstig effect hebben. Sommige mensen leiden bijvoorbeeld een ''dubbelleven'', met aan de ene kant de eisen van de persona die zich wil conformeren aan de [[Maatschappij (wereld)|maatschappij]], en aan de andere kant de eigen [[Psychologie|psychische]] behoeften. Ook wanneer een persoon al te zeer betrokken geraakt in de rol die hij speelt en zich dus te veel identificeert met die rol kan dit schadelijk zijn voor zijn persoonlijke ontwikkeling. Zo'n mens vervreemdt van zijn eigen natuur. Dergelijke identificatie van het ik met de persona noemt Jung ''"[[Inflatie (Jung)|inflatie]]"''. Bij [[psychotherapie]] kan dan aan het licht komen dat deze personen zichzelf al jarenlang hebben 'bedrogen', door hun eigen gevoelens en belangstellingen te onderdrukken. Tijdens een behandling streeft de therapeut ernaar om andere aspecten van het karakter de kans te geven zich te manifesteren.