M10 (tankjager): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Categorie:Antitankwapen toegevoegd (HotCat.js) |
k SI |
||
Regel 10:
| pantser=onderstel: tot 51 mm<br /> koepel: tot 57 mm
| hoofd=M7 3-inch (76.2 mm) kanon
| secundair=
| motor=General Motors Twin Diesel 6-71
| wegsnelheid=51 km/h
Regel 19:
==Ontwikkeling==
De '''3in Gun Motor Carriage T35''' was het prototype van de M10. Hij had een 3 inch (76 mm) kanon in een gehelde, ronde open koepel die ontwikkeld was uit de koepel van de [[M6 Heavy Tank]] en was geplaatst op een [[M4 Sherman]] onderstel.
De T35 werd verbeterd, er werd een gehelde opbouw geplaatst op het Sherman chassis en de ronde geschutskoepel werd vervangen door een vijfhoekige koepel, dit model werd de '''3in Gun Motor Carriage T35E1''' genoemd. In juni 1942 werd de benaming veranderd naar 3in Gun Motor Carriage M10 en in productie genomen.
==Beschrijving==
De Amerikaanse gedachte was om tankjagers te gebruiken om tanks aan te pakken terwijl tanks vooral infanterie ondersteunend waren. De M10 gebruikte een Sherman chassis met een speciale open geschutskoepel met een M7 3-inch (76 mm) kanon erin. 54 stuks munitie werden hiervoor meegenomen. Aan de achterkant van de koepel zat een groot tegengewicht dat de herkenbare vorm gaf.
Voor nabije verdediging werd een zwaar .50 cal [[Browning M2|M2 machinegeweer]] op de achterkant van de koepel geplaatst die 300 kogels meenam. De bemanning had ook eigen wapens voor zelfbescherming.
Regel 30:
==Operationele geschiedenis==
[[Bestand:M10_1943.jpg|Een M10 Wolverine|thumb|300px]]
De M10 was numeriek de belangrijkste Amerikaanse tankjager van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zijn gevechtsdebuut in [[Noord-Afrika]] was de M10 succesvol, aangezien zijn M7 3-inch (76 mm) kanon de meeste Duitse tanks op grote afstand kon uitschakelen. Het zware chassis deed echter afbreuk aan de basiseis van een tankjager, namelijk lichtheid en snelheid en daarom werd hij begin 1944 vervangen door de [[M18 Hellcat]]. Later, tijdens de [[landing in Normandië]], bleek de M10 niet voldoende tegen de bepantsering aan de voorkant van verschillende Duitse [[Panzerkampfwagen V Panther|Panther]]s die hij tegenkwam en in de herfst van 1944 werd hij door de betere [[M36 Jackson]] vervangen. De Wolverine bleef echter tot het einde van de oorlog in dienst. In [[Zuidoost-Azië]] werden M10's gebruikt in de traditionele rol van infanterie ondersteuning, maar waren niet populair vanwege hun open koepel.
Ongeveer 54 M10's werden aan de [[Sovjet-Unie]] gegeven; van hun inzet door het Rode Leger is echter niets bekend. De [[Vrije Fransen]] werden ook van M10's voorzien. Britse M10's werden ''3in SP, Wolverine'' genoemd en werden ingezet in Italië en Frankrijk.
| |||