Clarissen: verschil tussen versies

De orde der '''clarissen''' is een [[contemplatie]]ve [[kloosterorde]]. Het is de tweede orde van [[Franciscus van Assisi]], een vrouwelijke tak van de [[Franciscanen|vroeg-franciscaanse beweging]], en werd rond 1212 door [[Clara van Assisi]] (Clara Sciffi) (1194-1253) gesticht in [[San Damiano]]. Naast de clarissen bestaan er ook veel [[congregatie (kloostergemeenschap)|congregaties]] van [[Zusters Franciscanessen|franciscanessen]] die - vaak via verpleging, onderwijs of missie - armoede en ellende bestrijden.

 

De clarissen volgden de oproep tot apostolische armoede. Een pleidooi van de Heilige [[Nicolette Boëllet|Coleta]] om terug te keren naar dit ideaal leidde rond 1410 tot het ontstaan van de 'arme' clarissen of [[arme klaren]] ([[coletienen|clarissen-coletienen]]) en de 'rijke' clarissen ([[urbanisten]]), hoewel die ook zo rijk niet waren. Later ontstonden nieuwe groeperingen, namelijk de [[kapucinessen]] en [[recollectinen]]. Clara van Assissi schreef een eigen [[kloosterregel]]. In 1953 keerden vele clarissenkloosters wereldwijd terug naar de oorspronkelijke regel van Clara, ook de clarissen in Nederland deden dat. Daarmee verdween het onderscheid tussen 'arme en rijke claren'.

 

== Clarissen in Nederland ==

In Nederland zijn twee vitale kloostercommuniteiten met Clarissenzusters in [[Nijmegen]] en [[Megen]]. Er waren meerdere gemeenschappen, te weten in [[Tilburg]], [[Helmond]], [[Nieuwe Niedorp]], [[Eindhoven]], [[Babberich]] en [[Cadier en Keer]]. Maar deze gemeenschappen vergrijsden in de loop der jaren. De overgebleven monialen worden verzorgd in een speciaal monialenklooster in [[Someren (plaats)|Someren]], namelijk het ''Zorgcentrum Witven''. Ook in [[Wamel]] in het Land van Maas en Waal is een clarissenklooster gesticht, namelijk rond 1445. In 1461 bevestigt paus [[Pius II]] het bezit van het klooster "St. Clara" te Wamel aan de Clarissen. In 1572 schrijft [[Petrus Canisius]] aan zijn zus Wendelina over hun halfzus, de toenmalige en laatste abdis van Wamel. In maart 1574 moesten de zusters vluchten naar Tiel en werd hun klooster door de Geuzen met de grond gelijk gemaakt. Deze laatste abdis van Wamel, Gerarda Canis, ligt in Kleef begraven waar ze na Tiel via Nijmegen uiteindelijk haar laatste rustplaats vond. De goederen en landerijen werden van beide kloosters, Wamel had ook nog een klooster van de [[Zusters van het Gemene Leven]], in 1609 door de protestantse kerk overgenomen.