ZijnPeterson's eerste Grand Prix zege liet niet lang op zich wachten en boekte hij: in 1973 tijdenswon hij de [[Grote Prijs van Frankrijk]] op [[Circuit Paul Ricard|Paul Ricard]] in eende [[Lotus 72]]. Er kwamen dat jaar nog 3 overwinningen bij: [[Oostenrijk]], [[Italië]] en de [[Verenigde Staten]]. Bovendien pakte hij dat jaar 9 pole positions, een record in die tijd.
In 1974 waren er 3 zeges: [[Monaco]], Frankrijk en wederom Italië. Langzaam maar zeker werd echter duidelijk dat het team van [[Colin Chapman]] het contact met de top ([[Ferrari (automerk)|Ferrari]] en [[McLaren Automotive|McLaren]]) aan het verliezen was. De [[Lotus 76]] met automatische versnellingsbak (1974) mislukte jammerlijk en het team moest voor 1975 noodgedwongen teruggrijpen op de ooit trendsettende maar inmiddels overjarigebejaarde [[Lotus 72]]. Zoals te verwachten was verliep 1975 zeer teleurstellend. Een gefrustreerde Peterson startte het seizoen 1976 nog voor Team Lotus (met de aanvankelijk zeer matige [[Lotus 77]]), maar hield het al snel voor gezien; hij besloot terug te keren op het oude nest: [[March Engineering]]. Ondanks een flink aantal uitvalbeurten gaf zijn zege in Italië (zijn 3e op Monza) het seizoen '76 toch nog enige glans.
