Marozia: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
zie engelse Wikipedia en Marozia
Regel 7:
Op vijftienjarige leeftijd werd Marozia de minnares van Theophilius' neef Paus Sergius III, die ze kende uit de tijd dat hij nog bisschop van [[Portus]] was. Samen kregen zij een zoon, Johannes.
 
In 909, toen ze zwanger was van het kind van Sergius, trouwde Marozia met [[AdalbertAlberic I van Spoleto|AdalbertAlberic I]], hertog van [[Spoleto]]. Alberic erkende Johannes en kreeg daarnaast in 911 of 912 met Marozia nog een tweede kind, AdalbertAlberic II. Tegen de tijd dat AdalbertAlberic I gedood werd bij Orte in 924, hadden Romeinse grondbezitter de volledige macht overgenomen van de traditionele machthebbers in de vorm van de pauselijke bureaucratie. Hiermee was Rome vrijwel geheel onder seculiere controle gekomen, hetgeen als dieptepunt van de invloed van de pausen gezien kan worden.
 
Om de invloed van Paus Johannes X te verminderen (die volgens de Marozia vijandig gezinde tijdgenoot en historicus Liutprant van Cremona een van haar vele minnaar was), trouwde Marozia Johannes X's tegenstander [[Guido van Toscane]]. Guido zou zijn beeldschone vrouw evenzeer liefgehad hebben als hij de macht lief had. Samen vielen zij Rome aan, arresteerden paus Johannes X, en sloten hem op in de [[Engelenburcht]]. Guido liet hem uiteindelijk verstikken met een kussen in 928, en Marozia greep de macht in Rome door middel van een [[staatsgreep]]. De volgende twee pausen, [[Paus Leo VI|Leo VI]] en [[Paus Stefanus VII (VIII)|Stefanus VIII]], waren beiden marionetten van Marozia. In 931 slaagde ze er zelfs in haar zoon als paus naar voren te schuiven, onder de naam [[Paus Johannes XI|Johannes XI]]. Johannes was op dat moment slechts 21 jaar oud.
 
Toen haar echtgenoot stierf in 929 onderhandelde Marozia een huwelijk met zijn halfbroer, [[Hugo van Arles]], die gekozen was tot Koning van [[Italië]]. Hugo was al getrouwd, maar liet zijn eerste huwelijk ontbinden zodat zij samen konden trouwen. [[AdalbertAlberic II]], Marozia's zoon uit haar eerste huwelijk, leidde de oppositie tegen de heerschappij van Marozia en Hugo. Nadat hij hen in 932, nota bene tijdens de huwelijksplechtigheid, afzette liet AdalbertAlberic II zijn moeder opsluiten. Marioza zou tot haar dood gevangen blijven. Hugo wist echter Rome te ontsnappen.
 
Marozia stierf in gevangenschap, ergens tussen 932 and 937. Marozia had het grote ongeluk welbespraakte kwaadsprekers te hebben: het ''[[Liber Pontificalis]]'' en de kronieken van Liutprand of Cremona zijn de voornaamste bronnen omtrent de details van haar leven.
 
AdalbertAlberic II was op zijn beurt vader van Octavianus, die [[Paus Johannes XII]] zou worden in 955. De pausen [[Paus Benedictus VIII|Benedictus VIII]], [[Paus Johannes XIX|Johannes XIX]], en [[Paus Benedictus IX|Benedictus IX]], uit het [[Lijst van heersers van Toscane|Huis van Toscane]], waren allen afstammelingen van Marozia. Samen met Guido van Toscane kreeg zij ook een dochter Berta Theodora, die ongetrouwd zou blijven.