Livin' Blues: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Trivia |
k →Band biografie: Help mee met het oplossen van links naar dp's!, replaced: producer → producer met AWB |
||
Regel 12:
In [[1971]] voltrekt zich een tragedie in het leven van Dick Beekman, die daardoor noodgedwongen de groep moet verlaten. Hij wordt vervangen door John Le Jeune (ex-Island). Met hem wordt de LP ''Bamboozle'' opgenomen, waarvan ''L.B. Boogie'' een internationale hit wordt.
Hoewel de beroemde Engelse [[Muziekproducent|producer]] Mike Vernon ([[John Mayall]], [[Fleetwood Mac]], [[Focus (band)|Focus]]) zich in [[1972]] na de overgang van [[Phonogram Records|Phonogram]] naar platenmaatschappij [[Ariola]] over de groep ontfermt, blijven de drummersperikelen voortduren. Op de LP ''Rockin' at the tweedmill'' drumt [[Arjen Kamminga]], maar die moet enkele maanden later met rugklachten de band al weer verlaten. Op voorspraak van Vernon wordt Kenny Lamb van de Engelse bluesgroep Jellybread de nieuwe drummer. Hij is te horen op de LP ''Ram Jam Josey'', die al nauwelijks als een bluesplaat kan worden aangemerkt. Het blijkt de laatste plaat van het gouden tijdperk van Livin' Blues te zijn, want in [[1974]] valt de groep uit elkaar. John Lagrand gaat spelen in de groep [[Water (band)|Water]], Nicko Christiansen in [[Himalaya (band)|Himalaya]] en Ruud van Buuren in [[Long Tall Ernie and the Shakers]].
Ted Oberg voelt zich door het contract met Ariola gedwongen de band voort te zetten. Hij is dan ook de enige overgebleven LB'er die eind 1974 meedoet op de [[Disco (muziekgenre)|disco]]-[[hit (muziek)|hit]] ''Boogie Woogie Woman'' met zanger John Frederiksz (o.a. bekend van George Cash), Michel Driesten op drums, Ronnie Meyes op gitaar en de teruggekeerde Henk Smitskamp op bas, die uit de opheven [[Shocking Blue]] overkomt. Althans die bezetting prijkt op de fotohoes, want als de band de single begin [[1975]] op TV gaat promoten blijken Meyes en Driesten verdwenen te zijn en doen [[Cornelis van der Beek|Cor v.d. Beek]] (ex-drummer van Shocking Blue) en Paul Vink (ex-[[Finch (band)|Finch]], toetsen) mee. Op de LP ''Live 75'' is laatstgenoemde alweer absent. Een jaar later op ''Blue Breeze'' (geproduceerd door John Sonneveld) is de voormalige Shocking Blue-ritmesectie vervangen door bassist André Reijnen (ex-[[Brainbox]]) en drummer Jacob van Heiningen (ex-Galaxis). Deze LP is de bestverkochte van de band en met name de populariteit in Polen stijgt tot grote hoogten.
| |||