Trigonometrische hoogtemeting: verschil tussen versies

De fout bij het trigonometrisch meten van een hoogteverschil neemt kwadratisch toe met de afstand tot het punt. EenEén van de oorzaken daarvan is de aardkromming (zie [[vorm van de aarde]], [[geoïde]]). De fout in de hoogteverschillen als gevolg van de aardkromming ontstaat wanneer beide punten op verschillende afstand staan van de tachymeter. Dit is tevensvergelijkbaar met 'uit het gevalmidden bijwaterpassen' (zie [[waterpassing]]). De invloed van de aardkromming kan op dezelfde wijze worden opgeheven door vanuit het midden te meten, ofwel dat de punten op gelijke afstand staan van de [[tachymeter]]. In meetinstrumentarium en verwerkingsprogrammatuur kunnen vaak de gemeten hoogtes vaak automatisch corrigeren voor de invloed van de aardkromming, echter in werkelijkheid is de aardkromming overal verschillend en is de correctie slechts een benadering (zie [[geoïde]]).

Een andere factor die van invloed is op de hoogteverschillen is die van de [[refractie]] ofwel de breking van het licht door de verschillende luchtlagen als gevolg van [[luchtdruk]], [[temperatuur]], [[luchtvochtigheid]], vervuiling, enzovoort. De invloed van de [[refractie]] op de hoogtes is moeilijk te voorspellen. De invloed van de refractie kan worden verminderd door de afstanden relatief klein te houden, afhankelijk van de toepassing en gewenste nauwkeurigheid.

In het verleden werden hoogteverschillen en hoogtes meestal bepaald door [[waterpassing]], echter tegenwoordig worden de meeste punten in hoogte bepaald middels trigonometrische hoogtemeting en [[gps]]. De bepalende factor hierin is primair de gewenste nauwkeurigheid, welke het hoogst is bij [[waterpassing]]. Verder spelenspeelt mee de efficiency waarin de hoogtes kunnen worden bepaald. Voor conventionele [[waterpassing]] zijn twee mensen nodig en vergt het overbrengen van de hoogte relatief veel tijd, echter voor de overige twee kan één [[landmeter]] in de regel volstaan.