Jack Lemmon: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k stijl; link |
||
Regel 11:
[[Bestand:The apartment trailer jack lemmon.JPG|thumb|230px|rechts|Jack Lemmon in de film ''The Apartment'' (1960)]]
'''John Uhler Lemmon III''' ([[Newton (Massachusetts)|Newton]], [[Massachusetts]]), [[8 februari]] [[1925]]
== Biografie ==
Jack Lemmon ging naar [[Harvard-universiteit|Harvard]], waar hij voorzitter werd van de [[Hasty Pudding Club]], de beroemde acteerclub van de universiteit. Na te hebben gewerkt bij de [[marine]], ging hij acteren bij radio, de vroege televisie en op [[Broadway theatre|Broadway]]. Hij speelde op tv in drama's en sitcoms, waaronder twee series met zijn toenmalige vrouw, [[Cynthia Stone]].
In 1953 was hij zeer succesvol op Broadway met ''Room Service'', waarna hij naar [[Hollywood]] ging. Hij tekende een contract bij [[Columbia Pictures]]. Zijn eerste grote rol was in ''It Should Happen to You'', tegenover [[Judy Holliday]], in 1954. De daaropvolgende films waren allemaal komedies.<br>
▲In 1955 werd hij uitgeleend aan [[Warner Bros. Pictures|Warner Bros.]], waar hij in zijn vierde film speelde, ''Mister Roberts''. Hij speelde tegenover gevestigde acteurs [[Henry Fonda]], [[William Powell]] en [[James Cagney]] en wist de critici te overtuigen. Een jaar na zijn filmdebuut kreeg hij de [[Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol|Oscar voor Beste Mannelijke Bijrol]].
Met Billy Wilder maakte hij in 1959 ''Some Like it Hot''. Voor deze komedieklassieker met ook [[Tony Curtis]] en [[Marilyn Monroe]] kreeg Lemmon een Oscarnominatie voor [[Academy Award voor Beste Acteur|Beste Acteur]]. Het jaar daarop kreeg hij weer een nominatie voor de hoofdrol in een andere klassieker van Wilder, ''The Apartment''.
In 1962 wilde Lemmon zich ook bewijzen als serieus acteur, en speelde hij een alcoholist in ''Days of Wine and Roses'' van [[Blake Edwards]]. Ook voor deze rol kreeg hij een Oscarnominatie. Het jaar daarop speelde hij opnieuw in een film van Wilder, ''Irma la Douce''. In deze film zat ook [[Shirley MacLaine]], die ook in ''The Apartment'' speelde. Het was één van de grootste commerciële successen voor het trio.
In 1973 kreeg
▲In 1966 zette Wilder hem tegenover [[Walter Matthau]] in ''[[The Fortune Cookie]]''. Het bleek een gouden zet en de twee zouden vaker samen in films verschijnen. Hun grootste succes was ''The Odd Couple'' uit 1968, naar een stuk van [[Neil Simon]].
▲In 1973 kreeg hij eindelijk de [[Academy Award voor Beste Acteur]] voor een serieuze rol. Alhoewel ''Save the Tiger'' geen groot succes was, bezorgde het wel Lemmon de prijs waar hij meerdere malen voor genomineerd was. In 1979 kreeg hij de prijs voor beste acteur op het [[filmfestival van Cannes]] en een Oscarnominatie voor zijn rol in ''The China Syndrome''.
Voor ''Tribute'' kreeg Lemmon een [[Tony Award]]. Deze rol zou hij in 1980 nog eens overdoen voor de filmbewerking van het stuk, en hij kreeg weer een Oscarnominatie, evenals voor ''Missing'' uit 1982. In 1986 keerde hij terug naar Broadway, voor [[Eugene O'Neill]]s ''Long Day's Journey Into Night''.
Regel 32 ⟶ 30:
In de jaren negentig had hij nog steeds succes met rollen in films als ''Glengarry Glen Ross'' en ''Short Cuts''. In ''Grumpy Old Men'' uit 1993 werd hij weer herenigd met Walter Matthau. De film was een groot succes, en er kwam zelfs een vervolg uit in 1995. Ook kwam er in 1998 een vervolg op ''The Odd Couple'' uit. In 1997 kreeg hij een [[Golden Globe]]nominatie voor de televisiebewerking van ''12 Angry Men''.
Jack Lemmon stierf op
== Filmografie ==
*''[[Suspense (televisieserie)|Suspense]]'' Televisieserie - Rol onbekend (Afl., ''The Gray Helmet'', 1949)
*''[[Studio One (televisie)|Studio One]]'' Televisieserie - Rol onbekend (Afl., ''June Moon'', 1949)
*''[[The Lady Takes a Sailor]]'' (1949) - Schilder aan het eind
*''[[That Wonderful Guy]]'' Televisieserie - Harold (1949-1950)
*''[[Studio One (televisie)|Studio One]]'' Televisieserie - Rol onbekend (Afl., ''The Wisdom Tooth'', 1950)
| |||