Wikipedia

Akagi (schip, 1927): verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Dinamik-bot (overleg | bijdragen)
18.204 bewerkingen
3wisemen (overleg | bijdragen)
20.563 bewerkingen
k sp
Regel 1:
[[Afbeelding:AkagiDeckApril42.jpg|thumb|rechts|300px| Akagi]]
 
De '''''Akagi''''' ([[Japans|Jp.]]: 赤城) was een [[vliegdekschip]] van de [[Japanse Keizerlijke Marine]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]. De "''Akagi''" (letterlijk: ''Rood Kasteel'') was vernoemd naar een vulkaan in de regio [[Kanto (regio)|Kanto]] in [[Japan]]. Zij werd gebouwd te [[Kure]], aanvankelijk als slagschip van de ''Amagi''-klasse, maar na een vlootovereenkomst tussen de [[Verenigde Staten]] en Japan werd het schip afgebouwd als vliegdekschip. Later werden de drie vliegdekken van het schip vervangen door één vliegdek, over vrijwel de gehele lengte van het schip.
 
Regel 23 ⟶ 24:
De Catalina’s alarmeerden de basis vanaf 150 mijl afstand van het bedreigde Midway. Op Midway werd algemeen alarm geslagen en alle vliegtuigen, van welke type ook, kregen startbevel. Tegen 06u00 was alles wat vliegen kon opgestegen of toch startklaar. Ook de grondtroepen waren paraat en hadden in de duinen in schuttersputten, omringd met zandzakken en prikkeldraad, postgevat. De [[mitrailleur]]s stonden overal opgesteld om het invasieleger warm te verwelkomen. Onder het strandzand lagen [[landmijn]]en. Het zware luchtdoelgeschut werd eveneens bemand. Alle brandbare spullen, zoals [[olie]]- en [[benzine]]vaten werden in onderzandse bunkers weggestopt. Brandbestrijders en bluspompen stonden klaar om meteen de branden in te perken.
 
Om 06u29 bereikten Tomonaga's 36 "Val"s, 36 "Kate"s en hun dekkingsescorte van 36 [[Mitsubishi Zero|Zero]]'s Midway. Ze werden opgevangen door 27 verouderde [[Brewster F2A Buffalo]]'s. Deze Amerikaanse toestellen waren niet opgewassen tegen de snelle en wendbaarderewendbaarder Zero's van Suganamai. Hij zorgde ervoor dat ze Tomonaga's bommenwerpers niet konden bereiken. In het korte gevecht werden 15 Buffalo's neergeschoten en van de 12 die overbleven, waren er 7 zo toegetakeld, dat ze nooit meer konden vliegen.
Ondanks het zware luchtafweer kwamen bommen neer op de depots, vliegvelden, op de elektriciteitscentrales en op de olietanks op het eiland. Een legerkantine werd eveneens door een neerstortend vliegtuig geraakt en ontplofte, zodat pakjes sigaretten ([[Lucky Strike]]) en bierblikjes in het rond vlogen. Vanwege het zware en hevige Amerikaanse luchtdoelgeschut, konden de Japanners hun aanval niet zo fel doorzetten als hun bedoeling was. Vele toestellen werden door granaatscherven geraakt of werden finaal in stukken geschoten. Het toestel van de Amerikaanse luitenant-vlieger D.D. Erwin werd met kogels doorzeefd en kon zich nauwelijks in de lucht houden. Hij lokte de Japanse toestellen met een list boven de Amerikaanse luchtartillerie. Drie Japanners werden neergeschoten, maar hijzelf moest het eveneens met zijn leven bekopen.
 
Regel 34 ⟶ 35:
 
==Nagumo's beslissing==
Admiraal Nagumo meende dus veilig te mogen aannemen dat er geen vijandelijke vliegdekschepen in de buurt waren en beval zijn eigen vliegdekschepen: "''Vliegtuigen voor de tweede aanval gereedmaken om aanval uit te voeren!''" Dit was naar de zin van commandant-vlieger en bevelhebber van de luchtmachtvloot Genda, maar dan voegde Nagumo er direct aan toe: "''Opnieuw bewapenen met bommen!''" Dit was niet naar de zin van Genda en hij protesteerde zeer beleefd, om deze verandering niet door te voeren. Hij had een vermoeden waar de Amerikaanse vliegdekschepen waren. Dat stichtte grote verwarring op de vliegdekken van de ''Akagi'', ''Kaga'', ''Soryu'' en ''Hiryu''. Op de vliegdekschepen stonden al 18 "Kate"s gereed met torpedo's. Als de Amerikaanse vliegdekschepen waargenomen werden, konden ze onmiddellijk opstijgen, meende Genda. Maar Nagumo's beslissing werd tóch uitgevoerd en nu moesten 36 toestellen terug met de scheepsdekliften naar beneden gebracht worden. Genda voorzag een strategische blunder maar durfde de admiraal niet tegen te spreken. Het bleek achteraf een grove blunder van de Japanse vlootadmiraal te zijn. Objectief bekeken, scheen het een logische redenering. Wat konden torpedobommenwerpers tegen het eiland Midway uitrichten?
Hij had een vermoeden waar de Amerikaanse vliegdekschepen waren.
Dat stichtte grote verwarring op de vliegdekken van de ''Akagi'', ''Kaga'', ''Soryu'' en ''Hiryu''. Op de vliegdekschepen stonden al 18 "Kate"s gereed met torpedo's.
Als de Amerikaanse vliegdekschepen waargenomen werden, konden ze onmiddellijk opstijgen, meende Genda. Maar Nagumo's beslissing werd tóch uitgevoerd en nu moesten 36 toestellen terug met de scheepsdekliften naar beneden gebracht worden. Genda voorzag een strategische blunder maar durfde de admiraal niet tegen te spreken.
Het bleek achteraf een grove blunder van de Japanse vlootadmiraal te zijn. Objectief bekeken, scheen het een logische redenering. Wat konden torpedobommenwerpers tegen het eiland Midway uitrichten?
 
==Tweede Amerikaanse aanval==
Regel 49 ⟶ 46:
 
==Derde Amerikaanse aanval==
Tegen 09u18 u. waren de meeste Japanse torpedovliegtuigen herbewapend en weer gereed om op te stijgen. Op de vliegdekken hadden de ''Akagi'' en ''Kaga'' ieder drie jagers en 21 torpedovliegtuigen klaarstaan, en de ''Hiryu'' en ''Soryu'' elk drie jagers en 18 torpedovliegtuigen. Dit was een luchtvloot van 12 Zero-jagers en 78 torpedobommenwerpers, in totaal 90 toestellen voor de aanval, met daartussen de bommen en olievaten nog aan dek. Juist toen het bevel tot opstijgen werd gegeven, werd alarm geslagen. 15 Amerikaanse vliegtuigen kwamen aangevlogen naar de Japanse vloot. De Japanse piloten renden naar de toestellen en eveneens de dekploegen om te trachten die van de dekken weg te krijgen. De vliegtuigen stonden al warm te draaien, de wielspieën moesten nog verwijderd worden, en, de piloten moesten in hun [[cockpit]]s geholpen worden en vastgegespt worden. Toen de aanval begon, stegen Zero's vanaf het vliegdek omhoog. Ondertussen kwamen nog radioberichten binnen op de ''Akagi'' dat er meer groepen Amerikaanse vliegtuigen onderweg waren naar hun vloot. Zowel admiraal Nagumo als kapitein-ter-zee Taichiro Aoki op de commandobrug van de ''Akagi'', waren verbaasd en geschrokken. Er waren méér vliegtuigen dan één enkel vliegdekschip kon lanceren. Nagumo gaf de ''Soryu'' bevel een verkenner op pad te sturen om uit te zoeken, hoevéél Amerikaanse vliegdekschepen er nu echt waren.
Tegen 09u18 u. waren de meeste Japanse torpedovliegtuigen herbewapend en weer gereed om op te stijgen. Op de vliegdekken hadden de ''Akagi'' en ''Kaga'' ieder drie jagers en 21 torpedovliegtuigen klaarstaan, en de ''Hiryu'' en ''Soryu'' elk drie jagers en 18 torpedovliegtuigen.
Dit was een luchtvloot van 12 Zero-jagers en 78 torpedobommenwerpers, in totaal 90 toestellen voor de aanval, met daartussen de bommen en olievaten nog aan dek. Juist toen het bevel tot opstijgen werd gegeven, werd alarm geslagen. 15 Amerikaanse vliegtuigen kwamen aangevlogen naar de Japanse vloot.
De Japanse piloten renden naar de toestellen en eveneens de dekploegen om te trachten die van de dekken weg te krijgen. De vliegtuigen stonden al warm te draaien, de wielspieën moesten nog verwijderd worden, en, de piloten moesten in hun [[cockpit]]s geholpen worden en vastgegespt worden.
Toen de aanval begon, stegen Zero's vanaf het vliegdek omhoog.
Ondertussen kwamen nog radioberichten binnen op de ''Akagi'' dat er meer groepen Amerikaanse vliegtuigen onderweg waren naar hun vloot.
Zowel admiraal Nagumo als kapitein-ter-zee Taichiro Aoki op de commandobrug van de ''Akagi'', waren verbaasd en geschrokken. Er waren méér vliegtuigen dan één enkel vliegdekschip kon lanceren. Nagumo gaf de ''Soryu'' bevel een verkenner op pad te sturen om uit te zoeken, hoevéél Amerikaanse vliegdekschepen er nu echt waren.
 
===John Waldrons' aanval===
Om 09:20 zagen de vliegers van de ''[[USS Hornet (CV-8)]]'' en ''[[USS Enterprise (CV-6)]]'' twee grote rookpluimen achter de horizon. De vliegers van de ''[[USS Yorktown (CV-5)]]'' waren een uur later opgestegen, door de mindere snelheid die het vliegdekschip kon halen. De uitkijken van Nagumo's vliegdekschip zagen commander-luitenant-vlieger John Waldron's Douglas SBD Dauntless-torpedobommenwerpers aan stuurboord van de ''Akagi'' op zich afkomen.
Toen ze binnen bereik waren, openden de luchtafweerkanonnen aan boord van al de kruisers, vliegdekschepen en torpedojagers het vuur. 14 Amerikaanse vliegtuigen werden neergehaald. Ook John Waldron'sWaldrons toestel werd neergehaald, nadat hij zijn bom had gelost. De enige overlevende van de ''USS Hornet''-aanvalsgroep, [[vaandrig]] George Gay stortte in zee.
Hij kon van het nog drijvende vliegtuig springen en wilde zijn gewonde boordschutter nog redden, maar moest wegduiken onder water voor mitrailleurvuur van de ''Akagi'' en ''Kaga''. George Gay was met zijn getroffen Dauntless tussen de twee vliegdekschepen in zee gestort.
Toen hij bovenkwam, was zijn vliegtuig verdwenen en kwam een zwart kussen en een nog opgevouwen reddingsvlot boven water springen. Hij durfde dit niet open te vouwen, maar bleef, met zijn hoofd onder het zwarte vliegtuigstoelkussen, drijven met zijn ''Mae West''-reddingsvest aan. Door de snel passerende oorlogsschepen, werd hij heen en weer geslingerd in de golfdeiningen. Hij werd volgende dag, omstreeks 14u30 levend uit zee gered door een Catalina-vliegboot. Gay had het hele gebeuren gevolgd als in een film, zei hij.
 
Om 09:35, een kwartier na de mislukte aanval van John Waldron'sWaldrons aanvalsgroep van de ''USS Hornet'', kwamen de [[Grumman TBF Avenger]]-torpedovliegtuigen van de ''USS Enterprise'', gevolgd door die van de ''USS Yorktown''. Evenmin als Waldrons [[squadron]], boekte de tweede aanvalsgolf enige treffers op de snel varende, goed manoeuvreerbare Japanse vliegdekschepen. De Japanners schoten met alles wat ze hadden op de Amerikanen, die ook nog belaagd werden door de snelle Zero's. De Japanners schoten hen als kleiduiven neer. De Amerikanen waren hun dekkingsjagers kwijt geraakt tijdens de heenvlucht, maar John Waldron besloot toch de aanval in te zetten zonder rugdekking van hun [[Grumman F4F Wildcat]]-jagers. Ook dit bleek vrijwel een zelfmoordmissie. Van de 41 torpedovliegtuigen, keerden er slechts 6 veilig terug.
Evenmin als Waldron's [[squadron]], boekte de tweede aanvalsgolf enige treffers op de snel varende, goed manoeuvreerbare Japanse vliegdekschepen.
De Japanners schoten met alles wat ze hadden op de Amerikanen, die ook nog belaagd werden door de snelle Zero's. De Japanners schoten hen als kleiduiven neer. De Amerikanen waren hun dekkingsjagers kwijt geraakt tijdens de heenvlucht, maar John Waldron besloot toch de aanval in te zetten zonder rugdekking van hun [[Grumman F4F Wildcat]]-jagers. Ook dit bleek vrijwel een zelfmoordmissie. Van de 41 torpedovliegtuigen, keerden er slechts 6 veilig terug.
 
===McClusky's raid===
De [[Douglas SBD Dauntless|Dauntless]]-vliegtuigen brachten een doeltreffender offer dan ze zelf wel wisten. Commandant-luitenant-vlieger Clarence McClusky vond eerst de Japanse carriers niet, maar hij concludeerde dat ze afgedraaid en van koers veranderd waren. Om even over 10u00, 20 minuten nadat hij het bevel voor koersverandering gegeven had, zag McClusky een vage witte streep onder zich. Toen zag hij drie vliegdekschepen en herkende het voorste schip als de ''Soryu'' en de beide andere als de ''Kaga'' en de ''Akagi''. De ''Hiryu'' zag hij niet omdat die voor hem, zich achter het wolkendek bevond. De eerste [[Mitsubishi A6M Zero]] steeg juist op van het vliegdek van de ''Akagi'', toen een uitkijk alarm gilde. De Japanners hadden geen doeltreffende zoekradar op hun schepen. Tussen 10u24 en 10u26 vielen de Amerikaanse vliegers aan. Drie vliegtuigen van McClusky doken naar de ''Akagi''. Andere hadden de ''Kaga'' als doel gekozen. Toen de Amerikaanse Dauntless-vliegtuigen aan het eind van hun duikvlucht waren losten ze hun bommen. Op dit moment naderden er eveneens vier [[B-25 Mitchell]]-bommenwerpers uit Midway het strijdtoneel. Twee van hen werden getroffen door het afweergeschut en stortten in zee, voordat ze hun bommen konden lossen. De piloten konden zich redden uit de drijvende B-25's met hun reddingsvlotten. Het vliegtuig van squadronleader-luitenant-vlieger J. B. Muri werd zwaar getroffen. De mitrailleursschutter werd gedood en twee van zijn koepels waren doorzeefd en één motor stond in brand. Toch wist hij samen met de andere resterende B-25, treffers te plaatsen op het dek van de ''Akagi'' en terug te keren naar Midway. De ''Akagi'' kreeg ineens meer dan 3000 kg B-25 bommen op zijn vliegdek, terwijl drie Dauntless-duikbomenwerpers hun 250 kg-bommen, gezamenlijk 750 kg bommen, op het ''Akagi''-vliegdek lieten vallen.
De eerste [[Mitsubishi A6M Zero]] steeg juist op van het vliegdek van de ''Akagi'', toen een uitkijk alarm gilde. De Japanners hadden geen doeltreffende zoekradar op hun schepen.
Tussen 10u24 en 10u26 vielen de Amerikaanse vliegers aan. Drie vliegtuigen van McClusky doken naar de ''Akagi''. Andere hadden de ''Kaga'' als doel gekozen. Toen de Amerikaanse Dauntless-vliegtuigen aan het eind van hun duikvlucht waren losten ze hun bommen. Op dit moment naderden er eveneens vier [[B-25 Mitchell]]-bommenwerpers uit Midway het strijdtoneel.
Twee van hen werden getroffen door het afweergeschut en stortten in zee, voordat ze hun bommen konden lossen. De piloten konden zich redden uit de drijvende B-25's met hun reddingsvlotten.
Het vliegtuig van squadronleader-luitenant-vlieger J. B. Muri werd zwaar getroffen. De mitrailleurschutter werd gedood en twee van zijn koepels waren doorzeefd en één motor stond in brand. Toch wist hij samen met de andere resterende B-25, treffers te plaatsen op het dek van de ''Akagi'' en terug te keren naar Midway. De ''Akagi'' kreeg ineens meer dan 3000 kg B-25 bommen op zijn vliegdek, terwijl drie Dauntless-duikbomenwerpers hun 250 kg-bommen, gezamenlijk 750 kg bommen, op het ''Akagi''-vliegdek lieten vallen.
 
==Einde van de ''Akagi''==
Regel 78 ⟶ 64:
Overal op het vliegdek lagen half verkoolde lijken, nog rokende lichamen.
Zwaargewonden lagen gillend op het dek, omdat ze ledematen kwijt waren en anderen kreunden nog zacht in hun doodstrijd. Anderen lagen te gillen omdat ze verbrand waren...
Onder de zware ontploffingen trilde de commandobrug, waarop Nagumo stond met zijn stafchefs, viceadmiraal Kusaka, commandant-luchteskaderleider-vlieger Minuro Genda en kapitein-ter-zee Taichiro Aoki, gezagvoerder van de ''Akagi'' in zijn gebinten. De lucht was vervuld van dikke zwarte stinkende rook en de lucht zelf verschroeide bijna de longen. Het vuur verspreidde zich overal op het vliegdek en deed nog meer bommen, torpedo's en benzinevaten ontploffen. Matrozen die half blind waren, lieten hun brandbestrijdingsapparatuur in de steek. Hier was geen beginnen aan en men dacht eerst aan zijn eigen leven. De vlammen breidden zich uit in de richting van de commandobrug, waarop het verblijf daar bijna onmogelijk werd. Admiraal Nagumo zag door de zwarte rook nog iets verschrikkelijks. Twee gloeiende rode vlekken van de ''Kaga'' en de ''Soryu''.
Admiraal Nagumo zag door de zwarte rook nog iets verschrikkelijks. Twee gloeiende rode vlekken van de ''Kaga'' en de ''Soryu''.
Hij begreep dat ook die geraakt waren. De ''Hiryu'' was aan deze hel voorlopig ontsnapt en was bijna onbeschadigd. De Amerikanen waren verdwenen, omdat ze terugvlogen naar hun basis Midway en hun vliegdekschepen. Hun brandstofvoorraden begonnen te slinken en hun bommen waren op, dus moésten ze terugkeren.
 
===De balans===
De ''Kaga'', het zusterschip van de ''Akagi'', werd bijna op hetzelfde moment getroffen als de ''Akagi''. Op het vliegdek van de ''Kaga'' stonden 30 bewapende vliegtuigen gereed om op te stijgen, toen de Amerikaanse Dauntless-bommenwerpers uit de wolken kwamen gedoken. McClusky's vliegtuigen hadden het te druk met de aanval om te zien wat er aan boord van de andere vliegdekschepen gebeurde, maar hoewel ze dat niet wisten, werd ook de ''Soryu'' getroffen: daar zorgden de vliegtuigen van de ''USS Yorktown'' voor. Die vliegtuigen waren een uur later gelanceerd dan die van McClusky. Dankzij het opklarende weer, hadden ook zij de Japanse vloot gevonden. Hun aanval volgde dan ook onmiddellijk op die van McClusky. Toen ze uit de wolken kwamen, stortten de vliegtuigen van de ''USS Yorktown'' zich op de ''Soryu'', die nog onbeschadigd was. Onder eskaderleider-luitenant-vlieger Lou Henderson doken 27 SBD Dauntless-toestellen naar de ''Soryu'', die trachtte te ontsnappen, nadat haar bemanning de ravage op de andere vliegdekschepen had gezien.
McClusky's vliegtuigen hadden het te druk met de aanval om te zien wat er aan boord van de andere vliegdekschepen gebeurde, maar hoewel ze dat niet wisten, werd ook de ''Soryu'' getroffen: daar zorgden de vliegtuigen van de ''USS Yorktown'' voor. Die vliegtuigen waren een uur later gelanceerd dan die van McClusky. Dank zij het opklarende weer, hadden ook zij de Japanse vloot gevonden. Hun aanval volgde dan ook onmiddellijk op die van McClusky.
Toen ze uit de wolken kwamen, stortten de vliegtuigen van de ''USS Yorktown'' zich op de ''Soryu'', die nog onbeschadigd was. Onder eskaderleider-luitenant-vlieger Lou Henderson doken 27 SBD Dauntless-toestellen naar de ''Soryu'', die trachtte te ontsnappen, nadat haar bemanning de ravage op de andere vliegdekschepen had gezien.
Henderson's mitrailleurschutter werd dodelijk getroffen en zijn vliegtuig kreeg een granaatscherf in de brandstoftank. Zijn gehavende Dauntless vloog in brand en hijzelf werd zwaargewond en zijn benen verbrandden. Vermoedelijk dacht hij dat hij de thuisbasis niet meer zou halen en toch zou sterven, want hij liet zich te pletter storten op het vliegdek van de ''Soryu'', met zijn 500 kg-bom nog bij zich... Hierdoor werden de startbaan en het vliegdek ernstig beschadigd. De ''Akagi'', ''Kaga'' en ''Soryu'' stonden alle drie in brand, maar hadden geen van alle torpedotreffers gehad en dreven nog rond.
De ''Hiryu'' lanceerde zijn vliegtuigen daarna, om 11:25, onder leiding van Tomonaga. Deze volgden de terugkerende Amerikaanse vliegtuigen tot aan de ''USS Yorktown''. Die werd omstreeks 14u00 getroffen. Tomonaga zelf sneuvelde, doordat hij op het Amerikaanse vliegdek van de ''USS Yorktown'' neerstortte.
 
===Reddingspogingen===
Toen de torpedojager ''Nowaki'' zag wat er met het vlaggenschip ''Akagi'' gebeurd was, kwam zij langzijlangszij om te helpen de branden te bestrijden. Kusaka en Genda probeerden Nagumo over te halen aan boord van de torpedojager te gaan, maar Nagumo weigerde de ''Akagi'' te verlaten. Terwijl kapitein-ter-zee Aoki hem probeerde over te halen, klonken er nieuwe explosies en de trap naar de brug brandde weg. Nu kon men alleen nog maar met behulp van een reddingslijn door het raam van de commandobrug ontsnappen. Nagumo zag nu de gehele rampzalige en noodlottige situatie in, en besloot toch door het raam te klauteren. Geholpen door zijn vlagluitenant, luitenant-ter-zee Nishibayashi, liet hij zich langs een reeds smeulend touw in één van de wachtende boten van de ''Nowaki'' zakken.
Nagumo zag nu de gehele rampzalige en noodlottige situatie in, en besloot toch door het raam te klauteren. Geholpen door zijn vlagluitenant, luitenant-ter-zee Nishibayashi, liet hij zich langs een reeds smeulend touw in één van de wachtende boten van de ''Nowaki'' zakken.
 
Het was 10u46 - slechts 20 minuten nadat de eerste bommenwerpers van McClusky en Muri de "Akagi" aanvielen. Toen Nagumo het schip verliet, klonken om de paar seconden explosies, de verbindingen tussen de dekken waren weggebrand en de matrozen van de ''Akagi'' sprongen in zee. De ''Akagi'' was niet meer bestuurbaar en uit de machinekamers kwam geen antwoord meer. Het brandende vliegdekschip lag gestopt, de boeg nog steeds in de wind gedraaid voor de vliegtuigen, maar deze brandden totaal uit en explodeerden, zowel boven- als onderdeks. De dynamo's stopten, de lichten vielen uit en de pompen van de brandbestrijdingsapparaten werkten niet meer. Brandbestrijdingsploegen met maskers en natte doeken voor hun gezicht, probeerden nog steeds het vlammeninferno van het binnenste van het schip te bereiken. Ze moesten over de verkoolde lijken stappen en telkens als zich nieuwe ontploffingen voordeden, vielen er slachtoffers onder hen. Met Japanse discipline namen ze de plaatsen in van de mannen die gedood waren, maar ook dezen werden slachtoffer van de exploderende munitie. Dokters en verplegers werkten in een verstikkende hitte in een verblindende rook en het gekerm van de gewonde en verbrande manschappen. De kleren van de gewonden die op dek lagen, begonnen te branden. Sommigen onder hen gilden toen ze met gebroken ledenmatenledematen op het gloeiende dek liggend, levend geroosterd werden.▼
Het was 10u46 - slechts 20 minuten nadat de eerste bommenwerpers van McClusky en Muri de "Akagi" aanvielen. Toen Nagumo het schip verliet, klonken om de paar seconden explosies, de verbindingen tussen de dekken waren weggebrand en de matrozen van de ''Akagi'' sprongen in zee.
De ''Akagi'' was niet meer bestuurbaar en uit de machinekamers kwam geen antwoord meer. Het brandende vliegdekschip lag gestopt, de boeg nog steeds in de wind gedraaid voor de vliegtuigen, maar deze brandden totaal uit en explodeerden, zowel boven- als onderdeks.
▲De dynamo's stopten, de lichten vielen uit en de pompen van de brandbestrijdingsapparaten werkten niet meer. Brandbestrijdingsploegen met maskers en natte doeken voor hun gezicht, probeerden nog steeds het vlammeninferno van het binnenste van het schip te bereiken. Ze moesten over de verkoolde lijken stappen en telkens als zich nieuwe ontploffingen voordeden, vielen er slachtoffers onder hen. Met Japanse discipline namen ze de plaatsen in van de mannen die gedood waren, maar ook dezen werden slachtoffer van de exploderende munitie. Dokters en verplegers werkten in een verstikkende hitte in een verblindende rook en het gekerm van de gewonde en verbrande manschappen. De kleren van de gewonden die op dek lagen, begonnen te branden. Sommigen onder hen gilden toen ze met gebroken ledenmaten op het gloeiende dek liggend, levend geroosterd werden.
 
Anderen hadden geluk en werden vastgebonden op draagbaren naar omlaag gehesen. Het vuur had de verbindingslijnen met de machinekamers vernield, maar de machinekamers waren nog niet beschadigd. Tampo, de eerst officier machinist van de ''Akagi'', klom langs een gloeiende ladder naar boven en rapporteerde aan kapitein-ter-zee Aoki, dat zijn mannen stikten. Aoki gaf het bevel alle hens aan dek.
Een ordonnans liet zich langs een smeulende touwladder naar beneden zakken en rende over de geblakerde dekken om de order over te brengen. Hij keerde nimmer terug en uit de machinekamers ontsnapte niemand.
Hij keerde nimmer terug en uit de machinekamers ontsnapte niemand.
Alle vliegtuigen op de ''Akagi'' stonden in lichter laaie of waren ontploft en de laatste vliegers werden overgebracht op de escorteschepen.
 
Regel 124 ⟶ 103:
* Vermogen: 133.000 Pk
* Snelheid: 31 knopen (57 km/h)
* Reikwijdte: 8200 mijl op 12 knopen (15.200  km aan 22  km/u)
* Bemanning: 2000 man
* tankinhoud: 3000,000 liter
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Akagi_(schip,_1927)"