Het '''Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis''' (kortweg: '''Huygens ING''') is een instituut van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]] (KNAW). Het instituut onderzoekt teksten en bronnen[[Historische bron|bron]]nen uit het verleden van [[Nederland]]. Daarvoor ontwikkelt het instituut computationele methoden en technieken.
Het is met ongeveer honderd medewerkers het grootste [[Geesteswetenschappen|geesteswetenschappelijke]] onderzoeksinstituut van Nederland.
Het Huygens ING is ontstaan uit een samenvoeging van het [[Huygens Instituut]] (instituut van de KNAW) en het [[Instituut voor Nederlandse Geschiedenis]] (instituut van [[Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek|NWO]]).
De geschiedenis van het ING gaat terug tot 1902. Toen stelde de Nederlandse regering een commissie in met als taken het uitgeven van [[historische bronnenbron]]nen: de Commissie van Advies voor ’s's Rijks Geschiedkundige Publicatiën (RGP).<ref>[http://www.inghist.nl/retro Retro], Huygens ING.</ref> Sinds 1910 werd de commissie ondersteund door een eigen Bureaubureau. Na een aantal tussenstappen werd dit Bureaubureau in 1989 als Instituut voor Nederlandse Geschiedenis onderdeel van NWO. Het Huygens Instituut werd in 1992 opgericht als Constantijn Huygens Instituut voor tekstedities[[teksteditie]]s en intellectuele geschiedenis. Naast het Bureau Basisvoorziening Tekstedities ging een aantal al lange tijd bestaande commissies en mini-instituutjes van de KNAW plus een NWO-project op in dit instituut. In 2005 werd de afdeling [[Neerlandistiek]] van het opgeheven [[Nederlands Instituut voor Wetenschappelijke Informatiediensten]] (NIWI) aan het instituut toegevoegd en veranderde het zijn naam in Huygens Instituut.
Het instituut is gevestigd in het KB-gebouw van de [[Koninklijke Bibliotheek (Nederland)|Koninklijke Bibliotheek]] in [[Den Haag]].
