Periode van Lente en Herfst: verschil tussen versies

Het fundament voor de intellectuele ontwikkeling van China werd in de Periode van Lente en Herfst gelegd. De zwakke politieke macht van de Zhou-dynastie zette tot denken aan over datgene wat een volk nog meer kan verbinden. Ook trachtte men te ontsnappen aan de dagelijkse wreedheden van de oorlog in een hoger geestelijk leven. Door de sociale veranderingen werd cultuur en literatuur niet meer uitsluitend door de adel genoten. In de late periode zette [[Confucius]] een nieuwe trend in door privaat onderwijs aan brede groepen mensen aan te bieden. Het naar hem genoemde [[confucianisme]] en het [[mohisme]], waarvan [[Mo Zi]] de grondlegger was, werden in de vijfde eeuw v.Chr. twee belangrijke [[idealisme|idealistische]] geestesstromingen. Hoewel zij overeenkomsten hadden, bijvoorbeeld in hun opvatting dat mensen worden gevormd door hun omgeving en cultuur, was het mohisme radicaler in opvatting over liefde en in kritiek op het overerven van bestuursfuncties binnen de adelstand. Het streven van het confucianisme en het mohisme om van mensen deugdzamere wezens te maken, stond op gespannen voet met het uitgangspunt van het [[taoïsme]] dat de natuur zijn eigen weg (''Dao'') moet gaan. Van die stroming was [[Lao Zi]] de belangrijkste vertegenwoordiger.