Gewone wetgevingsprocedure: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 39:
Als de Raad het niet eens is met het Parlement, volgt niet direct afwijzing. Wel bepaalt de Raad een ''gemeenschappelijk standpunt'', een unanieme mening over hoe het voorstel eruit moet zien. Dit tegenvoorstel voor de eerste lezing van het Parlement wordt opgestuurd naar het Parlement, met uitgebreide documentatie over de meningen en overwegingen van de Raad en de Commissie.
Het Parlement doorloopt op basis van dit gemeenschappelijk standpunt weer
Ten eerste kan het Parlement het gemeenschappelijk standpunt overnemen. In dit geval is het voorstel aangenomen en wordt de hierboven beschreven procedure van tekenen en publiceren gevolgd om de wet door te voeren. Als het Parlement niet binnen de termijn reageert, telt dat overigens als instemming met het standpunt.
Daarnaast heeft het Parlement nu de mogelijkheid om "nee" te zeggen. Dit moet met een [[absolute meerderheid]], de helft plus een, van de leden (niet van de bij de zitting aanwezige leden, maar van alle leden van het Parlement). Gebeurt dit, dan is het afgelopen voor het voorstel. Wil de Commissie toch een wet, dan moeten ze helemaal opnieuw beginnen.
Tenslotte kan het Parlement weer amenderen. Ook hiervoor is een meerderheid van de leden nodig. In dit geval wordt het geamendeerde voorstel naar de Raad en de Commissie gezonden voor een tweede lezing van de Raad.
| |||