Astarte: verschil tussen versies

[[Bestand:As-Julia Maesa-Sidon AE30 BMC 300.jpg|thumb|230px|Astarte op een wagen met vier vruchtbare takken die het dak sieren. [[As (munteenheid)|As]] van [[Julia Maesa]] uit [[Sidon]] (ca. [[220]])]]

[[Bestand:Babylonska astartefigurer, naken, Nordisk familjebok.png|thumb|230px|Astarte, afgebeeld in het [[Nordisk familjebok]]]][[Bestand:Babylonska astartefigurer, klädd, Nordisk familjebok.png|thumb|230px]]

'''Astarte''' (van het [[Grieks]] ''Αστάρτη'' (''Astártē'')) was een [[Feniciërs|Fenicische]] [[godin]] met algemene bekendheid in de noordwestelijke Semitische streken, beschermgodin van [[Side]], en als "''Maagd van de Zee''" ook van de zeelieden, waardoor haar cultus wijd verbreid was. De eerste betekenis van haar naam was ''[[Baarmoeder]]''. Zij is dan ook oorspronkelijk een vruchtbaarheidsgodin of [[Moedergodin]], wat verder tot uiting komt in het [[epitheton]] "''Moeder der Hemelen''", "''Koningin van de hemel''" en "''[[Moeder van alle godheden]]''".

 

 

[[Bestand:Dama de Galera (M.A.N. Madrid) 01.jpg|thumb|170px|left|''Dama de Galera''.]]

 

==Identificaties met Astarte==

*'''[[Athar]]''': vruchtbaarheidsgodin in Zuid-[[Arabië]].

*'''[[Ishtar (godin)|Ishtar]]''': moedergodin van [[Mesopotamië]].

In Egypte verschijnt zij voor het eerst aan het begin van de 18e Dynastie, samen met andere godheden, door noordwestelijke Semitische volkeren als tegenhangster van de Babylonische [[Ishtar (godin)|Ishtar]] (de Sumerische [[Inanna]]) werd vereerd. Zoals Ishtar had zij zowel een vredelievend als een afschrikwekkend facet. Dit laatste was dominant in haar Syro-[[Kanaänitische mythologie|Kanaänitische]] manifestatie, waar zij in de hoedanigheid van oorlogsgodin vaak samen met de godin |[[Anat|‘Anat]] werd vereerd. In het [[Nieuwe Rijk]] was zij in het bijzonder verbonden met militair gebruik van paarden en [[krijgswagen]]s. In de ''Wedstrijd tussen [[Horus]] en [[Seth (Egyptische mythologie)|Seth]]'' lijken deze twee godinnen dochters van [[Ra (zonnegod)|Ra]]. Zij worden ten huwelijk geschonken aan de god Seth, hier met de Semitische naam [[Hadad]]. Soms werd Astarte in het Egyptisch pantheon ook dochter van [[Ptah]] genoemd.<ref>{{Aut|Wilkinson, Richard H.}}''The complete Gods and Goddesses of Ancient Egypt'', p. 138-139</ref>

 

 

Luidens een fragmentarische mythe van de [[19e Dynastie van Egypte]] over Astarte en de Zee zou de godin betrokken zijn geweest bij de ondermijning van het tirannieke gezag van de god [[Yam]], maar de details van deze mythe ontbreken. Alhoewel het seksuele aspect van Astarte in de Egyptische religie niet zo uitgesproken lijkt geweest te zijn als in het [[Kanaän (gebied)|Kanaänitisch]] thuisland, was dit waarschijnlijk toch niet helemaal afwezig in de [[Egyptische mythologie]]. Astarte werd in het Oude Egypte meestal afgeschilderd als een naakte vrouw te paard met wapens en een [[Atefkroon]] of een haartooi met stierenhoorns. Volgens [[Philo van Byblos|Philo]] droeg zij deze als symbool van dominantie, maar Mesopotamische en Syrische goden en godinnen droegen in het algemeen horens als symbool van hun goddelijkheid, zodat dit attribuut bij Astarte geen verdere betekenis zou gehad hebben.<ref>{{Aut|Wilkinson, Richard H.}}''The complete Gods and Goddesses of Ancient Egypt'', p. 139</ref>

In het Fenicisch pantheon dat aan [[Sanchuniathon]] wordt toegeschreven komt Astarte voor als een dochter van Hemel en Aarde en zuster van de god [[El (god)|El]]. Nadat El zijn vader ''Hemel'' omverwerpt en verbant, zendt ''Hemel'' zijn "Maagdelijke dochter" Astarte naar El als een soort list samen met haar zuster [[Asherah]] en de godin die later "''Ba’alat Gebul''" zal genoemd worden, de "''Vrouwe van Byblos''". Maar de list lijkt niet te werken want alle drie worden zij de echtgenotes van hun broer El. Astarte baart kinderen van hem die onder de Griekse namen de zeven [[Titaan (mythologie)|Titaniden]] of [[Artemiden]] zullen verschijnen plus twee zonen [[Pothos]] "verlangen" en [[Eros (god)|Eros]] “begeerte” of “aantrekkingskracht".

 

 

==Ashtoret in Israël en Judea==

De Hebreeuwse "Masorah" (schriftnota’s als begeleiding bij het Hebreeuwse Oude Testament, samengesteld van de [[7e eeuw|7e]] tot de [[10e eeuw]] na Chr.) geven een uitspraak als ''‘Aštōret'' aan in plaats van het te verwachten ''‘Ašteret''. Dit zou de bedoeling hebben een kwalijke associatie met ''bōshet'' te bereiken (wat ''gruwel'' betekent), om daarmee de afkeuring over de godin nog meer te bekrachtigen. Naar een meervoudsvorm wordt ook verwezen met '''‘Aštārōt'''. (Deze wordt als naam voor een demon aangewend, zoals ook [[Astaroth]]).

 

 

De cultus van Ashtoreth in het oude heiligdom van Aphaca kwam definitief ten einde ca. [[310]] na Chr. en werd in heel Kanaän onderdrukt, door een verordening van Keizer [[Constantijn de Grote]] die zich tot het Christendom had bekeerd.